Rajmund Mydel - Demograficzne problemy Unii Europejskiej 2000-2050.pdf

(7455 KB) Pobierz
DEMOGRAFICZNE
PROBLEMY
UNII
EUROPEJSKIEJ
2000-2050
RAJMUND
MYDEŁ
DEMOGRAFICZNE
PROBLEMY
UNII
EUROPEJSKIEJ
2000-2050
Rajmund
Mydeł
REDAKCJA
NAUKOWA
prof.
dr
hab.
Rajmund
Mydeł
REDAKCJA
MERYTORYCZNA
Antoni
Stachowski
RECENZENT
Zbigniew
Długosz
PROJEKT
OKŁADKI
Dariusz
Kronowski
REDAKCJA
TECHNICZNA
Iwona
Orzechowska,
Jacek
Orzechowski
SKŁAD
I
ŁAMANIE
Jacek
Orzechowski
©
by
Fogra
Oficyna
Wydawnicza,
Kraków
2004
ISBN
83-85719-86-5
Ä
OFICYNA
WYDAWNICZA
KRAKÓW,
ul.
Marszałka
Józefa
Piłsudskiego
19
Spis
treści
Wprowadzenie..............................................................................
7
Rozdział
1
Rozwój
demograficzny
i
jego
dynamika
2000-2050............................................................
23
Rozdział
2
Zakres
i
charakter
przemian
ruchu
naturalnego
ludności.....................................................
29
Rozdział
3
Ewolucja
struktur
wiekowych
ludności...................................................................................
39
Rozdział
4
Cudzoziemcy
w
krajach
Unii
Europejskiej............................................................................
51
Wielkość
i
struktura
geograficzna
cudzoziemców................................................................
51
Cudzoziemcy
w
strukturach
demograficzno-gospodarczych
...............................................
66
Rozdział
5
Naturalizowani
cudzoziemcy
-
„Allochtoni"
w
krajach
Unii
Europejskiej.........................
75
Rozdział
6
Azylanci
w
krajach
Unii
Europejskiej.....................................................................................
93
Podsumowanie.............................................................................
101
Literatura.......................................................................................
105
Spis
rycin......................................................................................
107
Spis
tabel......................................................................................
109
WPROWADZENIE
rzełom
XX/XXI
wieku,
który
w
zakresie
gospodarki
światowej
przyniósł
rozwój
zjawiska
jej
globalizacji,
w
skali
regionalnej
nadał
procesom
integracyjnym
nowe
jakościowo
oblicze.
Stało
się
to
przede
wszystkim
za
sprawą
Europy,
mówiąc
zaś
dokładnie
-
przy
udziale
głównie
państw
zachodnioeuropejskich.
Państwa
te
w
warunkach
nasilającej
się
międzynarodowej
konkurencji,
której
towarzyszyła
idea
wzrostu
znaczenia
Europy
na
gospodarczej,
a
także
i
politycznej
mapie
świata,
zainicjowały
w
1992
roku
działania
zmierzające
do
utworzenia
na
kanwie
Europejskiej
Współnoty
Gospodarczej
(EWG),
bezprecedensowego
w
historii
regionalnego
ugrupowania
integracyjnego
o
nazwie
Unia
Europejska
(UE).
Jedną
z
zasadniczych
przyczyn,
które
umożliwiły
nowe
spojrzenie
na
problem
powstania
w
tym
regionie
świata
ugrupowania
gospodarczego
na
miarę
nowego
tysiąclecia,
były
dokonujące
się
od
przełomu
lat
80.
i
90.
XX
wieku
zmiany
polityczne
w
Europie
Środkowo-Wschodniej.
Zapoczątkowały
je
przemiany
ustrojowe
w
Polsce
(1989),
P
które
doprowadziły
do
upadku
systemu
komunistycznego
i
rozwoju
wolnorynkowej
gospodarki,
także
w
takich
krajach,
jak
Węgry,
Bułgaria,
Rumunia
i
Czechosłowacja.
Ponadto
z
Czechosłowacji
w
1993
roku
wyodrębniły
się
dwa
samodzielne
organizmy
państwowe:
Czechy
i
Słowacja.
Towarzysząca
powyższemu
procesowi
transformacja
ustrojowa
w
Związku
Radzieckim
(od
1986
roku
-
tzw.
pieriestrojka),
doprowadziła
w
1991
roku
do
jego rozpadu
i
przyczyniła
się
m.
in.
do
zjednoczenia
Niemiec
(1990)
oraz
do
powstania
po
rozpadzie
ZSRR
niepodległych
państw
(m.in.
Litwy,
Eotwy,
Estonii
i
Ukrainy).
Równie
ważnym
wydarzeniem
było
także
powstanie
suwerennych
krajów
na
Półwyspie
Bałkańskim
w
wyniku
rozpadu
Jugosławii
(1991-1992):
Chorwacji,
Słowenii,
Macedonii,
Bośni
i
Hercegowiny
oraz
Serbii
i
Czarnogóry.
Tak
więc
upadek
w
1989
roku
systemu
komunistycznego
w
Europie,
demokratyzacja
życia
w
państwach
postkomunistycznych
oraz
ich
rozwój
na
zasadach
gospodarki
rynkowej
przyniosły
jednocześnie
zakończenie
okresu
tzw.
zimnej
wojny
oraz
zniesienie
„żelaznej
kurtyny",
izolującej
po
zakończeniu
II
wojny światowej
kraje
Europy
Środkowo-Wschodniej
od
demokratycznych,
wysoko
rozwiniętych
państw
Europy
Zachodniej.
Nowe
warunki
społeczno-ustrojowe
zdecydowały
m.in.
o
gwałtownym
wzroście
przepływów
migracyjnych
z
nowych
demokratycznych
krajów
europejskich
na
zachodnioeuropejski
rynek pracy
oraz
o
dynamicznym
ożywieniu
i
rozwoju
współpracy
gospodarczej.
W
tym
ostatnim
przypadku
kraje
Europy
Zachodniej
stały
się
w
krótkim
czasie
najważniejszymi
partnerami
w
międzynarodowej
wymianie
handlowej,
natomiast
postkomunistyczne
państwa
Europy
Środkowo-Wschodniej
odnotowały
ogromny
napływ
zagranicznego
-
zachodniego
kapitału
7
Zgłoś jeśli naruszono regulamin