Wasilij Machanienko

Na tropie stwórcy

Cykl: Droga Szamana Etap siódmy

Przekład z języka rosyjskiego: Joanna Darda-Gramatyka

Tytuł oryginału: Путь Шамана. Шаг 7: Поиск создателя.

Okładka Piotr Sokołowski

Wydanie oryginalne 2016

Wydanie polskie 2022.

Spis treści:

Rozdział 1. Powrót do Barliony.              5

Rozdział 2. Nowe nieprzyjemności.              35

Rozdział 3. Niebyt.              63

Rozdział 4. Herold.              88

Rozdział 5. Pustelnik.              118

Rozdział 6. Wizyta przyjaźni.              146

Rozdział 7. Zdrada.              172

Rozdział 8. Lait Odrodzony.              193

Rozdział 9. Bard Ciemności.              219

Rozdział 10. Szachy Karmadonta.              244

Rozdział 11. Brzemię Stwórcy.              265

Rozdział 12. Arena.              293

Rozdział 13. Kopalnia Miedzi „Pryka”.              333

Rozdział 14. Grobowiec Stwórcy.              366

Rozdział 15. Wielkie zło.              407

Epilog.              413

- 2 -

Rozdział 1. Powrót do Barliony.

Witamy w grze Barliona. Trwa konfigurowanie kapsuły.

Prosimy o zapoznanie się z aktualizacjami...

Przyjemny kobiecy głos zaczął wymieniać zaktualizowane funkcje i ich właściwości - ja jednak zdążyłem się już z nimi zapoznać w realu. Nastja pokrótce opowiedziała mi o głównych zmianach. Poziom NPC-ów klasy Imperator został podwyższony z pięciuset do tysiąca, więc teraz nawet dziesięć Armageddonów nie było im straszne. Zwiększono także poziomy Radców i Zwiastunów, odpowiednio do dziewięćsetnego i osiemsetnego. W bardzo zabawny sposób postąpiono z graczami. Górna granica statystyk, która przed aktualizacją wynosiła pięćset jednostek, została zlikwidowana i teraz najbardziej wytrwali mogą podwyższać swoje statystyki choćby do nieskończoności. Dodatkowo graczom usunięto punkty do statystyk, które otrzymywali z każdym kolejnym poziomem. Na forach dotyczących gry natychmiast zawrzało z powodu oburzenia graczy wysokopoziomowych, którzy już dawno doszli do maksimum i dlatego przez kilka ostatnich lat nie otrzymywali bonusu za levelowanie. Jednak polityka korporacji była konsekwentna - nikt nie otrzymał dodatkowych bonusów. Wręcz przeciwnie - pozwolono na ponowny podział wolnych punktów do statystyk, tylko teraz w bardziej przemyślany sposób. Cieszmy się, że chociaż tyle.

Innych poważnych zmian w funkcjonalności nie było, nie licząc kilku dodatkowych klas i ras w nowych lokalizacjach oraz powiększenia terytorium kontynentu kosztem jakiegoś trzęsienia ziemi i przyłączonej w jego wyniku wyspy. Wydaje mi się, że właśnie na niej pojawiły się nowe rasy, ale o tej aktualizacji słuchałem już tylko jednym uchem. Mój wzrok był skoncentrowany na trójwymiarowym obrazie postaci ubranej w eleganckie szamańskie ciuchy. Zanim wysadziłem Gieranikę, wyglądałem inaczej. Jednak nawet przez myśl mi nie przeszło, żeby protestować. Specyficzna fioletowa poświata przedmiotów legendarnych, którą emanował zaktualizowany strój, świadczyła o tym, że mi się spodoba.

Wszak w Barlionie na trzechsetnym poziomie ubiór od Trójlistnika tracił swoją ważność.

Korporacja podjęła decyzję o odrodzeniu Gieraniki i całej jego armii. Okazało się, że pięcioma zwojami Armageddonu unicestwiłem nie tylko Pana Ciemności i jego popleczników, ale także nowego Smoka Ciemności, w którym deweloperzy pokładali szczególne nadzieje. Tym razem Igor i jego grupa nie zaczęli wymyślać koła na nowo i od razu zwrócili się do Iwanowa, szefa korporacji, z prośbą o przywrócenie takiego stanu Barliony, jaki był godzinę przed jej wyłączeniem. Napisano góry usprawiedliwień, określono poziom rekompensaty dla graczy za utratę godziny levelowania i handlu, po czym Iwanow osobiście wcisnął przycisk reaktywacji. Gieranika i jego Smok Ciemności wrócili do życia, gracze dostali proporcjonalną rekompensatę, jednak moją postać korporacja zostawiła w spokoju. Machanowi pozostawiono całe zdobyte Doświadczenie. Mało tego, mojego Szamana obdarzono takimi bonusami, że na wszystkich spotkaniach przedstawiciele korporacji tylko uśmiechali się wymownie i proponowali powrót do gry, żebym osobiście sprawdził ich hojność.

Ogólnie mówiąc, gdy wyszedłem z kapsuły, moja rzeczywistość stała się jedną wielką bajką. Trzy dni w centrum rehabilitacji, w którym stawiano mnie na nogi. Tydzień w sądzie, gdzie występowałem w charakterze świadka, a nie podejrzanego. Unikalne porozumienia z korporacją w kwestii mojej postaci. Wizyta Anastariji i jej wyczerpujący monolog. Nasze półgodzinne milczenie, kiedy siedzieliśmy i zwyczajnie patrzyliśmy sobie w oczy, nie mówiąc ani jednego słowa. Burzliwy, namiętny seks. Szalone i głupie słowa o wybaczeniu, wyznanie miłości. Oderwanie się od rzeczywistości. Łzy. Radość. Miłość.

Gdyby nie ojciec Nastji, który nalegał na nasz powrót do Barliony, bajka mogłaby trwać w nieskończoność. Jednak wszystko, co dobre, kiedyś się kończy, dlatego...

WEJŚCIE!

Lista zadań została zaktualizowana.

Prosimy o zapoznanie się ze zmianami.

Pierwszym, co pojawiło się przed moimi oczami, ledwie Barliona zastąpiła rzeczywistość, była informacja o zaktualizowanej liście zadań. Ogromne, błyszczące i niedające się odsunąć na bok słowa stwierdzały prosty fakt - dopóki nie otworzę spisu zadań i się z nim nie zapoznam, komunikat nie zniknie. Na wszelki wypadek sprawdziłem, że zostałem wprowadzony do gry w stosunkowo bezpiecznym miejscu - głównej sali Altamedy - po czym usiadłem w ulubionym fotelu bujanym i zacząłem rewizję. Coś mi podpowiadało, że dopóki nie zapoznam się ze wszystkimi zmianami Szamana, nie będę mógł nawet wyjść z Altamedy.

„Stwórca Świata”.

Opis: Zwróć się do Pustelnika, który mieszka u stóp Elmy. Pomoże ci skierować twoją twórczość na właściwe tory.

„Piracka Brać. Krok 3: Armard za nami płacze”.

Opis: Wraz z piratami napadnij na stolicę Imperium Ciemności. Zniszczcie Serce Chaosu (15 dni do końca) lub splądrujcie miasto. Zadanie można wykonać tylko na własnym statku.

„Trening. Poziom 2”.

Opis: Zalicz plac treningowy Patriarchy Wampirów. Czas trwania treningu: sześć tygodni. Po udanym przejściu wszystkie główne statystyki wzrastają o 60 jednostek. Poziom postaci rośnie o pięć poziomów.

„Spotkanie z Imperatorem”.

Opis: Zdobyłeś Uwielbienie u Imperatora i Imperium Malabaru. Powinieneś udać się do Imperatora po nagrodę.

„Spotkanie z Mrocznym Władcą”.

Opis: Zapracowałeś na Uwielbienie u Władcy i Imperium Kartosa. Powinieneś udać się do Władcy po nagrodę.

„Nagroda Imperatora”.

Opis: Zdobyłeś Pierwsze Zabójstwo i otrzymujesz dwa bilety na audiencję u Imperatora. Audiencja u Imperatora odbędzie się za pięć miesięcy.

„Przejście Grobowca Stwórcy”.

Opis: Otrzymałeś Oryginalny Klucz do Grobowca Stwórcy. Każdy łup zdobyty w tym Podziemiu będzie mieć poziom unikalny lub wyżej. Minimalny poziom potworów Podziemia równy jest maksymalnemu poziomowi gracza twojego kontynentu. Informacja ta została przekazana wszystkim klanom Barliony.

„Niezłomna Rodzina. Krok 1”.

Opis: W ciągu trzech miesięcy kalendarzowych spotkajcie się z Anastariją trzydziestokrotnie, niech każde spotkanie trwa godzinę i będzie poświęcone wspólnemu wykonywaniu zadań lub rozmowie. Klasa zadania: Unikalne rodzinne.

Nagroda: +2000 do Reputacji wśród Żerczyń Eluny, +1000 do Reputacji u Bogini Eluny, dostęp do kolejnego kroku łańcuszka.

Dobrze... Zobaczmy, czego się dowiedziałem, czytając starą, dobrą listę. Po pierwsze poprawiono treść zadań - w treningu Patriarchy nigdy nie było skoku o pięć poziomów. Po drugie Reputacja w Malabarze i Kartosie osiągnęła maksimum. Kierowany ciekawością, otworzyłem listę osiągnięć, jednak nie znalazłem nowego punktu z opisem bonusu za pierwsze Uwielbienie w dwóch imperiach jednocześnie. Ktoś zdobył je przede mną. Szkoda. Po trzecie na liście brakowało kilku zadań społecznych, które otrzymałem jeszcze w zamierzchłych czasach i do których albo nie udawało mi się dojść, albo nie miałem ochoty na ich wypełnienie. Najwyraźniej przedstawiciele korporacji uznali te zadania za nieistotne i usunęli jako niepotrzebne.

Postać została zaktualizowana.

Prosimy o zapoznanie się ze zmianami.

Następnym krokiem w zaznajamianiu się ze zmianami postaci było zerknięcie na statystyki i ubiór. Tak naprawdę to chciałem obejrzeć je na samym początku, ale zadania wyskoczyły pierwsze. Otworzyłem zakładkę, kliknąłem pierwszy przedmiot, który mi się nasunął, i wyświetliłem jego właściwości. Zobaczymy, jakie przedmioty legendarne podarowali mi deweloperzy.

Siedemdziesiąty drugi Napierśnik Edka.

Opis: Sędziwy troll Edek, jeden z twórców Szamanizmu, szczycił się starannym doborem ubrań. Albo nie podobał mu się opis, albo dawał zbyt mało do statystyk, albo przedmiot wyglądał jakoś kiepsko. Jednak przy siedemdziesiątym drugim napierśniku serce trolla się uradowało - znalazł to, czego szukał.

Ulepszenia: +2500 do Wytrzymałości, +3200 do Intelektu,

+600 do Siły, +900 do Zręczności, +40 do Energii.

Odporność na wszystkie rodzaje obrażeń +3400.

Bonus za 2 przedmioty: +5000 do Intelektu.

Bonus za 6 przedmiotów: +5000 do Wytrzymałości,

+10 000 do Intelektu.

Bonus za pełny zestaw: Wszystkie podstawowe statystyki wrastają o 30%.

Klasa przedmiotu: Zestaw Legendarny.

Ograniczenie: Klasa Szaman, poziom postaci 300+.

Chomik i ropucha zszokowani przewrócili się na plecy i zaczęli konwulsyjnie poruszać łapkami. Gwałtownie przełknąłem ślinę. Takiego prezentu się nie spodziewałem - dziewięć przedmiotów legendarnych. Pełny Zestaw Edka. W osobistym worku leżały posiadane przeze mnie przedmioty Trójlistnika, które jednak po zrównaniu statystyk straciły swoją poprzednią atrakcyjność. Na poziomie trzechsetnym różnica pomiędzy statystykami Trójlistnika a podarowanym mi zestawem była monstrualna. Praktycznie dwukrotna. Jedynym przedmiotem lepszym od zaktualizowanej odzieży były buty podarowane przez Imperatora. Gdyby nie bonus za pełny zestaw, tobym je sobie zostawił.

Innych zmian w stroju nie było. Na przykład na szyi został mi dyndający Mały Miedziany Łańcuszek, dający zaledwie +12 do Intelektu i bezpośrednio przypominający, że przyszedł czas na zajęcie się tworzeniem. Zamknąłem okno z odzieżą i statystykami, zamierzając przystąpić do analizy poczty, jednak przed oczami pojawił się nowy komunikat:

Prosimy o rozdzielenie posiadanych wolnych punktów do statystyk.

Nie miałem wyboru. Chociaż próbowałem zamknąć okno, które pojawiło się zaraz po komunikacie, system uporczywie żądał wykonania działań. Nawet wyjście do realu nie pomogło - gdy tylko wracałem do gry, znów miałem przed oczami ekran ze statystykami i propozycją podziału tysiąca pięciuset wolnych punktów. Nie było wyjścia...