Kozakowska Magdalena - Duet 02 - Tylko w duecie. Bis(1).pdf

(1920 KB) Pobierz

Bis – powtórzenie lub wykonanie dodatkowego utworu przez artystę na życzenie publiczności.

Tę książkę dedykuję moim Czytelnikom –

bez Waszego wsparcia i wiary

historia Tamary i Damiana

nigdy nie doczekałaby się kontynuacji.

Dziękuję, że towarzyszycie mi

w tej literackiej przygodzie,

inspirując mnie i motywując.

PROLOG

Wstrząśnięty rozglądam się po pomieszczeniu, usiłując złapać oddech. Moje serce wali jak sza-

lone, a wyrzut adrenaliny sprawia, że robi mi się ciemno przed oczami. Zaciskam na chwilę powieki, łu-

dząc się, że gdy znowu je otworzę, to wszystko okaże się jedynie sennym koszmarem. Tak się jednak nie

dzieje.

Z przerażeniem patrzę na bezwładne ciało i sporą plamę krwi rozlaną wokół głowy Borysa. Pró-

buję zebrać myśli, ale jawiący się przede mną obraz skutecznie mi to uniemożliwia. Biorę kilka głębokich

wdechów z nadzieją, że spowolni to mój dziki puls i pozwoli wziąć się w garść. Z wahaniem robię krok

naprzód i na trzęsących się nogach przykucam obok zwłok. Spoglądam na klatkę piersiową martwego

mężczyzny i jak podejrzewałem, nie dostrzegam żadnego ruchu. Dla pewności przykładam jeszcze palce

do jego tętnicy szyjnej i ku mojemu zaskoczeniu wyczuwam słabe tętno.

On wciąż żyje…

Nie wiem, czemu przeraża mnie to bardziej niż świadomość, że mógłby być martwy.

– Damian?! – dobiega mnie męski głos. W progu salonu staje Jan i zszokowany patrzy na leżące

na podłodze ciało.

– Coś ty zrobił? Czy on…?

Spoglądam w dół i przyglądam się znienawidzonemu przeze mnie mężczyźnie. Myślę o wszyst-

kich krzywdach, jakie wyrządził. Przed oczami staje mi widok walczącej o życie pobitej Tamary. Ten

zwyrodnialec musi ponieść karę. Zasłużył sobie na śmierć.

– Nie żyje – kłamię.