Weronika Wawrzkowicz-Nasternak, Marta Stacewicz-Paixão - Lizbona. Miasto, które przytula.pdf

(13306 KB) Pobierz

Byłem tylko spojrzeniem, tylko uszami, byłem obiektywną kamerą, byłem

żywością nóg i rozkoszą oddychania wilgotnym i chłodnym powietrzem,

portowymi i morskimi zapachami, skrzeczeniem mew i syren statków; byłem

ręką ściskającą uchwyt torby podróżnej; byłem prostym, bezosobowym

szczęściem biorącym się z siedzenia w kawiarni za szybą, patrzenia na ludzi

na ulicy, słuchania bliskich głosów (...)

Od samego początku rozumiałem, że to jest miasto, którego potrzebowałem.

Antonio Muñoz Molina,

Jak przemijający cień