Zasypanie kadzidła.doc

(44 KB) Pobierz
Zasypanie kadzidła Poprawność pełnienia posługi

Zasypanie kadzidła

       

1. Rozpalanie ognia

       

Pierwszym zadaniem jest rozpalenie ognia. Czyni się to w miejscu do tego przeznaczonym przygotowując wcześniej potrzebne przedmioty: zapałki, węgielki, świecę. Węgielki rozpala najpierw nad płomieniem świecy, następnie rozżarza je mocniej przez dmuchanie i wreszcie uzyskuje pełne rozżarzanie przez ruch obrotowy kociołka. Wszystkie te czynności wykonuje odpowiednio wcześniej, aby węgielki były właściwie rozpalone. Oto sposób przgotowania:

 

- wyjęcie kociołka z kadzielnicy,

- ułożenie węgielków(a) w kociołku,

- rozpalenie węgielków nad płomieniem świecy,

- rozżarzenie węgielków przez ruch obrotowy kociołka,

- włożenie kociołka z węgielkami do kadzielnicy.

 

2. Trzymanie kadzidła

       

T trzyma się kadzielnicę zawsze lewą ręką, przy czym witkę kadzielnicy ujmuje dwoma lub trzema palcami, natomiast witkę łańcuszka nakłada na kciuk. Dzięki temu może jedną ręką regulować wysokość pokrywy kadzielnicy, podnosząc lub opuszczając łańcuszek kciukiem.

Trzeba trzymać łódkę także w lewej ręce, a prawą w odpowiedniej chwili podnosić lub opuszczać wieczko.

 

 

 

3. Zasypanie

 

    Przy zasypaniu kadzidła T trzyma kadzielnicę lewą ręką za pierścień, przy czym kciukiem lewej ręki podciąga tak wysoko jak potrafi oczko łańcuszka. Prawą ręką ujmuje łańcuszki tuż nad pokrywą i podnosi kadzielnicę tak, aby można było swobodnie nasypać kadzidło. Podnosząc kadzielnicę do zasypania nigdy nie chwyta za jej podstawę. Jest to nieestetyczne i grozi poparzeniem. Po zasypaniu kadzidła opuszcza kadzielnicę w dół i opuszcza pokrywę.

 

 

3. Niesienie kadzidła  i okadzanie

Osoba kadzaca pomieszczenia idzie pierwsza a za nia idzie inna mająca w reku pismo św. otwarte na psalmie 91 która ten psalm czyta na głos.

 

         Podczas okadzenia lewa ręka pozostaje bez ruchu na wysokości piersi, prawa natomiast chwyta łańcuszek nieco nad pokrywą. W tej pozycji wykonuje odpowiednie ruchy kadzidłem. Czyni to lekko i swobodnie.

 

Troska o kadzielnicę

i kadzidło

 

Trzeba  dbać o sprawność i czystość kadzielnicy, o węgielki, a także o samo kadzidło, które ma być spalane w ogniu. Miejsce, gdzie znajduje się kadzielnica i gdzie "robi się ogień" nie powinno być całe zalane woskiem, zabrudzone, pełne porozrzucanych węgielków, połamanych zapałek i pudełek po zapałkach. Czystość i porządek obowiązują także w tym miejscu.

Szczególną troską powinno być pozostawienie porządku po zakończeniu posługi. Węgielki należy wyjąć z kociołka. Zapałki, świecę i inne przedmioty pozostawić na swoim miejscu.

 

Uwagi dodatkowe

 

GDZIE KUPIĆ TRYBULARZYK, WEGIELKI 

I  KADZIDŁO ?

 

 

Węgielki
Image


Najwygodniejszym i najefektywniejszym sposobem na spalanie różnych ziółek jest zakup specjalnych węgielków. Specjalnych? Tak, każdy z nich to tak naprawdę miks jakiegoś łatwopalnego prochu i węgla. Po podpaleniu od dowolnego boku, węgielek zaczyna delikatnie strzelać i dalej samoistnie cały rozgrzewa się do czerwoności. Uwaga! Po podpaleniu od razu kładziemy węgielek w kadzielnicy, broń Boże nie trzymamy dalej w dłoni! 

Węgielki idealnie sprawdzają się do palenia wszelkich mieszanek żywicznych, mirry, jak i samych ziółek.

Węgielek: śr. 33 mm, czas palenia to minimum 60 minut.

 

 

Węgielki przeznaczone do palenia kadzideł żywicznych i ziołowych. Łatwe w zastosowaniu, ekonomiczne i bezpieczne. Pakowane po 10 sztuk.   

Wysokogatunkowe kadzidło kościelne Piękny zapach, wprawiający w mistyczny, religijny nastrój. Mieszanka używana w kościołach podczas ważnych ceremonii i do użytku domowego.

Właściwości spalanych żywic

Mirra

Pochodzenie:
Żywica ta pochodzi głównie z krajów Afryki Wschodniej takich jak Etiopia, Somalia, Kenya i inne. Otrzymuje się ją przez nacinanie pnia drzewa Commiphora myrrha. Za mirrę przyjmuje się również żywice z drzewa Commiphora erythraea (tzw. mirra wschodnio-indyjska), Commiphora opobalsamum i Balsamodendron kua. Słowo „mirra” pochodzi od hebrajskiego słowa „murr” albo „maror”, które znaczy „gorzki”.

Opis:
Mirra jest żywicą aromatyczną, która najczęściej występuje w postaci bryłek o wielkości od około 2 mm do 5 cm.

Zastosowanie:
Żywica ta używana jest do, do bezpośredniego okadzania w obrzędach religijnych. Przypisuje się jej działanie antywirusowe, antyseptyczne, antygrzybiczne, przeciwzapalne, lekko ściągające, lekko stymulujące.

 

 

str. 2

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin