DMSO – praktycznie /z książki Sircusa/
Poniższa lista ukazuje opisane do tej pory właściwości farmakologiczne w sposób chaotyczny, niezależnie od ich wagi w leczeniu i bez moich własnych uwag co do tego, czy jest całkowita i kompletna.
Zatem DMSO działa:
• Aktywizująco na membrany, przenikająco przez membrany w systemie biologicznym. Przeciwzapalnie = hamująco na stany zapalne.
• Przeciwbólowo, blokująco na nerwy = łagodząco na bóle.
• Bakteriostatycznie.
• Moczopędnie = odwadniająco.
• Modulująco i wzmacniająco na inne lekarstwa.
• „Rozluźniająco” w tkance miękkiej.
• Wspomagająco w dyfuzji dla innych substancji = funkcja bycia ciągnikiem.
• Na układ przywspółczulny = hamująco na acetylocholinesterazę.
• Uspokajająco i wspomagająco na koncentrację.
• Modulująco na układ immunologiczny poprzez pobudzanie tworzenia się odporności organizmu. Wazodilatacyjnie = rozszerzając naczynia.
• Blokuje napływ jonów wapnia = wzmacnia siłę mięśnia sercowego i komór serca.
• Ochronnie na komórki między innymi podczas mrozu.
• Antyoksydacyjnie = wyłapywacz wolnych rodników.
• Relaksująco na mięśnie.
• Wspomagająco na funkcje komórek i różnorodność komórek.
• Przeciwzakrzepowo, hamująco na gromadzenie się trombocytów.
• Modulująco na tłuszcz we krwi.
• Integracyjnie na komórki = ochronnie przy na przykład zaburzeniach niedokrwienia, promieniowaniu, przechłodzeniu.
• Stabilizująco na membrany komórkowe, na przykład przeciwko utracie plazmy.
• Wspomagająco na leczenie ran.
• Wygładzająco na blizny, kolagenaza podobnej aktywności = rozpuszczająco na kolagen. Przeciwmiażdżycowo.
• Pogłębiająco na głębokość oddechową.
• Modelująco na cykl życia, podział i apoptozę komórek.
• Wspomaga przepuszczalność komórkową = ma wpływ na przenikalność tkanki.
• Zastępując wodę w komórce.
• Poprawiająco na nasycenie tlenem w tkankach.
• Antyanemicznie, to znaczy działa przeciwko anemii krwi.
DMSO może być stosowane skutecznie w następujących chorobach:
• opuchnięciach i stanach bólowych po ciężkich urazach aparatu ruchowego;
• ciężkich, ostrych chorobach traumatycznych centralnego systemu nerwowego (mózg + rdzeń kręgowy);
• septycznych, czyli wywołanych przez mikroorganizmy
• chorobach reumatycznych, jak i innego typu chorobach tkanki miękkiej będących reakcją autoimmunologiczną lub reaktywną.
Złagodzenie bólu następuje zwykle od 30 do 60 minut po aplikacji preparatu i utrzymuje się od 4 do 6 godzin, przy czym intensywność powracającego później bólu z reguły jest niższa (modulacja/regeneracja).
DMSO na swojej drodze przez biologiczne membrany może także zabierać ze sobą w dalszą podróż inne substancje, takie jak na przykład molekuły lekarstw. Ten efekt jest zależny od wielkości, formy, ładunku molekuły danego medykamentu. To dlatego służy on jako rozpuszczalnik i transporter dla substancji czynnych
Zawsze należy postępować rozważnie i przed każdą pierwszą aplikacją przeprowadzić test na jego tolerancję przez organizm.
„DMSO jest o siedem razy bezpieczniejsze niż aspiryna” - tak brzmi wniosek nasuwający się po analizie i porównaniu danych w eksperymentalnych badaniach z lekami
Test odnośnie tolerancji na preparat przeprowadzamy poprzez nakropienie takiego roztworu DMSO 70% na zgięcie łokcia. Obserwujemy to miejsce co najmniej godzinę, jednak lepiej jest odczekać jeden dzień. Jeśli zauważysz jakieś podrażnienie, reakcję alergiczną, bóle wątroby czy inne nieprzyjemne okoliczności, odradzamy stosowanie DMSO!
Należy uważać, aby nie wdychać oparów DMSO, ponieważ zmieniają one napięcie w powierzchni płuc. Ponieważ jednak temperatura wrzenia tej substancji jest bardzo wysoka, w normalnej temperaturze pomieszczenia nie powstaną żadne warte wzmianki czy dające się zmierzyć ilości oparów.
Do przechowywania i używania DMSO nadają się pojemniki ze szkła oraz takie, które są z HDPE.
•
Jako przydatne środki pomocnicze w zewnętrznym zastosowaniu DMSO obroniły się do tej pory:
• Waciki.
• Pojemniki „kieliszki” na jajka wykonane z porcelany.
• Pędzle z naturalnego włosia różnych firm.
• Buteleczki z ciemnego szkła z zakraplaczem lub pipetą.
• Białe ręczniczki różnych rozmiarów, które nie wybielą się przy wycieraniu czy płukaniu.
• Ręczniki papierowe kuchenne.
• Odpowiednie naczynia do mieszania i zanurzania, jak miseczki na desery.
• Środki do odmierzania, łyżeczki do herbaty, pipety, strzykawki, urządzenia z podziałką itd.
Do przygotowania dokładnie 10 ml roztworu DMSO 70% odmierz pipetą po sobie 3 ml wody i 7 ml DMSO i wymieszaj obie substancje w malutkiej butelce z ciemnego szkła, a w przypadku chęci natychmiastowego użycia preparatu możesz składniki wymieszać w małym pojemniczku, kieliszku na przykład. Na 100 ml potrzebne ci będzie 30 ml wody i 70 ml DMSO. I tak dalej.
Każde naczynie, którego będziesz używać do nalania, mieszania czy przechowywania DMSO (czy innych substancji), musi być zawsze bardzo wyraźnie podpisane!!!
W przypadku zastosowania zewnętrznego występują silniejsze reakcje skórne, są one silniej rozwinięte w górnej części tułowia niż w dolnej. Może to oznaczać, że miejscowa nietolerancja, która występuje przy zwilżeniu skóry DMSO w okolicach tułowia lub głowy, może zupełnie się nie pojawić, gdy preparat zastosujemy na kolano czy staw skokowy. Reakcje takie jak zaczerwienienie, swędzenie czy pieczenie są generalnie odwracalne i cofają się w niedługim czasie. Często jest nawet tak, że użytkownik ocenia takie mrowienie czy pulsowanie jako coś przyjemnego i ciepłego, czy nawet oczekuje skuteczności, która może być z tym związana. Ogólnie rzecz ujmując, każdą reakcję skóry, która może tu wystąpić, możesz szybko zniwelować czy ograniczyć przy użyciu czystej wody lub po delikatnym starciu pozostałego DMSO przy pomocy wilgotnej ściereczki. Jeśli ktoś użył zbyt dużą ilość DMSO i pojawiło się zbyt silne pieczenie, powinien miejsce obficie spłukać wodą, tak żeby resztki DMSO jako bardzo rozcieńczonej substancji spłynęły na jakąś powierzchnię materiałową.
Gdy już powstanie jednolita mieszanka, po zamieszaniu lub wstrząśnieniu składników namocz roztworem wacik i przyłóż go do miejsca w zgięciu łokcia osoby, na której sprawdzasz tolerancję na preparat. Jeśli w ciągu kilku minut nie pojawia się w tym miejscu podrażnienie w postaci lekkiego swędzenia, zaczerwienienia skóry, mrowienia, czy inne reakcje, możesz temu człowiekowi podać DMSO do konkretnego już zastosowania. Jeśli wystąpią natychmiastowe reakcje w formie bąbli czy krostek lub zaczerwienienie z powodu tylko zwilżenia powierzchni, należy zachować szczególną uwagę i ostrożność i odczekać co najmniej godzinę, a najlepiej cały dzień i dokładnie obserwować ewentualne kolejne reakcje organizmu na preparat. Ewentualnie możesz wtedy przetestować reakcję danej osoby na mniejsze stężenia preparatu (40 do 60%) i ograniczyć się tylko do nich, i ewentualnie stosować je tylko poniżej pasa, na dolne obszary ciała. Z biegiem czasu sam rozwiniesz w sobie specjalne wyczucie w jakich stężeniach na jakie dolegliwości powinieneś stosować roztwory DMSO.
Tu na razie kilka propozycji:
• Aplikowanie większych ilości przez skórę na nogi: 60-80% DMSO
• Leczenie stawów czy mięśni w rejonie tułowia: 40-70% DMSO
• Leczenie ran sportowców na rękach i nogach: 60-75% DMSO
• Przygotowanie kropli do uszu i nosa: 25-50% DMSO
• Roztwór z wodą sterylną na otwarte miejsca na skórze: 30-60% DMSO
• Zwilżanie brodawek na skórze: 80-90% DMSO
Bardzo korzystne jest, gdy tuż przed samym zastosowaniem preparatu posmarujesz zajęty odcinek ciała wilgotną ściereczką (bez żadnych środków czyszczących), wtedy to miejsce dobrze oczyścisz. Następnie namocz pędzel w roztworze DMSO przygotowanym w odpowiednim stężeniu, rozprowadź preparat na dotkniętym miejscu płasko w sposób na krzyż, tak żeby skóra była nim dobrze pokryta.
Jeśli poprzez nałożenie zewnętrzne preparatu chcesz go tylko wprowadzić do ciała, weź jego roztwór 70-80% i posmaruj nim wielokrotnie obie nogi, aż łącznie dostarczysz ciału planowaną ilość preparatu DMSO. Jeśli w taki sposób rozprowadzisz łącznie na ciele 20 ml roztworu 80%, wprowadzisz do organizmu około 17,5 g DMSO (gęstość 1,1 g/ml).
Mgiełka rozpylonego roztworu DMSO nie powinna być wdychana!
Do całkowitego wchłonięcia jednorazowo naniesionego preparatu DMSO na skórę potrzeba około 20 minut. Po takim czasie ten fragment skóry będzie najprawdopodobniej już znowu suchy i można nałożyć na niego ubranie. W przypadku dobrej tolerancji na preparat nie ma żadnych przeciwwskazań, aby takie działanie powtórzyć, gdy skóra wyschnie. Takie czynności możesz powtarzać wielokrotnie i musisz na nie mieć odpowiednią ilość czasu, co powinieneś sobie wcześniej zaplanować.
W celu spryskania małej powierzchni skóry, w przypadku leczenia brodawek i małych niedoskonałości możesz używać wacików. Nawet w przypadku zastosowania preparatu na malutkie rejony ciała należy odczekać do całkowitego wchłonięcia się substancji, zanim na te miejsca nałożysz ponownie garderobę.
Weź zatem szklankę (ok. 300 ml) i wlej do niej odmierzoną ilość DMSO - na przykład 3,5 g. Następnie dolej do szklanki wybrany przez siebie napój, tak żeby oba składniki dobrze się wymieszały. Jeśli natomiast zastosujesz tu odwrotną kolejność i DMSO dolejesz jako drugą substancję do szklanki, wtedy z powodu swojej większej gęstości osiądzie ono na dnie naczynia i spowoduje przy „ostatnim łyku” silnie gorzki smak. Zatem musisz pamiętać, żeby w przypadku podjęcia takiej kolejności działania mieszankę odpowiednio dobrze wymieszać. W ten sposób otrzymasz mieszankę DMSO około 1-2%, którą spokojnie możesz wypić.
Jako czas spożycia takiej pitnej mieszanki najlepiej nadaje się pora dnia po śniadaniu. Oczywiście tak samo dobrze możesz spożyć taką mieszankę o każdej innej porze czy godzinie, także od razu, gdy zaczną się dolegliwości, które takim leczeniem chciałbyś złagodzić lub uleczyć. Warto jednak, żebyś pomyślał o tym, że DMSO w takich ilościach wykazuje działanie moczopędne, czyli odwadniające. Oznaczałoby to, że w pierwszych godzinach po spożyciu tego płynu twój organizm będzie produkował zwiększoną ilość moczu. Dlatego wypicie (po raz pierwszy) płynu tuż przed pójściem spać jest mało przyjemne, bo zakłócisz sobie nocny wypoczynek wizytami w toalecie.
Spokojnie możesz dawkę zwiększać, jeśli chciałbyś osiągnąć silniejsze działanie. Na przykład 7 ml DMSO, czyli podwójna do wymienionej powyżej dawka początkowa, odpowiada zatem około 0,1 g/kg masy ciała itd. Czasami może się okazać, że coraz bardziej intensywny smak napoju i ewentualne lekkie podrażnienie śluzówek w gardle ograniczą twoje zapędy w chęci zwiększania porcji przyjmowanego DMSO. Jeśli dziennie chciałbyś przyjąć więcej niż 10 ml DMSO (= ok. 300 ml), zaleca się podzielenie dawki na większą ilość porcji i wypijanie ich o różnych porach. Na przykład po śniadaniu i przed obiadem.
Odpowiednie stężenia dla zastosowania preparatu zewnętrznie:
• Nogi/stopy: wodny roztwór DMSO 60-80%
• Tułów/ramiona: wodny roztwór DMSO 40-70%
• Szyja/głowa: wodny roztwór DMSO 35-50%
• Krople do uszu/nosa: izotoniczny wodny roztwór DMSO 25-50%
• Otwarte miejsca na skórze: sterylny izotoniczny wodny roztwór DMSO 30- 60%
• Brodawki na skórze: wodny roztwór nakładany wacikiem 80-90%
• Formy specjalistyczne zastosowania: Krople do oczu: sterylny izotoniczny wodny roztwór DMSO 0,5%
Z reguły stosuje się preparat dwa razy dziennie. Ponieważ roztwory DMSO są bardzo rozrzedzone, można skórę zwilżyć już bardzo małą ilością preparatu. W tym celu niewielką jego ilość nabiera się do szklanki. I stamtąd nanosi się płyn przy pomocy pędzla, rąk czy wacików lub aplikuje się je przy zastosowaniu igły. Sterylna izotoniczna woda (w przypadku ran i kropli do oczu) to rzecz do nabycia jako roztwór do infuzji w szklanych lub z tworzywa sztucznego wykonanych pojemnikach w każdej aptece.
Zastosowanie preparatu wewnętrznie
Picie mocno rozcieńczonego roztworu DMSO to najprostszy sposób na aplikację preparatu. Jednak w tej sytuacji dochodzi także najczęściej do początkowego nadwyrężenia wątroby, pojawienia się bólów głowy czy nudności i tego typu nieoczekiwanych i niemiłych dolegliwości.
W celu dostarczenia do ciała odpowiedniej ilości DMSO wystarczy raz dziennie wypić taką mieszankę. Na przykład po śniadaniu. Dawka dzienna, czyli łączna ilość DMSO, która zwykle była dostarczana do organizmu przez jeden dzień w zwykłych do tej pory prowadzonych badaniach klinicznych, zorientowana była zawsze na masę ciała. Dawka taka to od 0,05 do 1 grama DMSO na kilogram masy ciała.
Dla ludzi ważących zatem 70 kg jest to 3,5 do 70 g albo około 3 do 65 ml. Również w przypadku stosowania preparatu wewnętrznie nigdy nie należy stosować czystej formy DMSO! Zawsze dostarczaj organizmowi preparat w postaci silnie rozcieńczonych mieszanek o maksymalnej zawartości czystego DMSO w ilości 15 ml (około 16,5 g) w dużym naczyniu do picia z 0,3 litra wody, soku, mieszanki tych dwóch płynów, herbaty etc. Jako prostą miarkę możesz zastosować łyżeczkę do herbaty wykonaną z metalu: 1 taka łyżeczka odpowiada wartości około 3,5 g DMSO. Zatem stosuj maksymalnie ilość pomiędzy 4 a 5 łyżeczkami do herbaty DMSO na szklankę napoju o pojemności 0,3 litra wody, soku, mieszanki tych dwóch płynów czy herbaty. Jeśli dawka dzienna ma być wyższa, należy przygotować kolejny napój do wypicia.
Przykłady dawkowania:
Masa ciała Dawka początkowa Dawka maksymalna 40 kg 2g 40 g 50 kg 2.5 g 50 g 60 kg 3g 60 g 70 kg 3,5 g 70 g 80 kg 4g 80 g 90 kg 4,5 g 90 g 100 kg 5g 100 g
W przypadku płukanki do ust i gardła idealnie nadaje się wodny roztwór DMSO 5-20%. Oznacza to rozmieszanie na przykład małego szklanego kieliszka o pojemności 10 g czystego DMSO (około 3 łyżeczek do herbaty) w 100 ml wody i w ten sposób otrzymasz roztwór 10%. Poszczególne miejsca na śluzówce w jamie ustnej, które wykazują na przykład stan zapalny lub mają rany, możesz smarować przy pomocy patyczka do uszu silniejszym roztworem DMSO (do 80%)
Artretyzm
Silne napady artretyzmu widoczne są w wynikach jako podwyższony poziom kwasu moczowego we krwi. Normalna wartość tego kwasu wynosi w przypadku kobiet około 3-6 mg/dl a dla mężczyzn około 4 -7 mg/dl. To, że w ogóle można w takich ilościach stwierdzić go we krwi, jest szczególną cechą charakterystyczną hominidów (ludzi, małp człekokształtnych). W porównaniu do innych ssaków u nas te wartości są wyższe aż do 10 razy. Kwas moczowy jest oczywiście wydalany z organizmu przez nerki, ale także przez skórę i jelito. Ponieważ wykazano rosnący wpływ kwasu moczowego na ciśnienie krwi, spekuluje się, czy ta częściowo odkładająca się substancja (w granicach wartości normy) nie umożliwia przypadkiem wyżej rozwiniętym ssakom, czyli nam - ludziom, szympansom, gorylom i orangutanom - pionowej postawy. Przecież ostatecznie musi coś w naszych organizmach pozwalać na odpowiednie do tego ukrwienie mózgu mające miejsce wbrew sile ciążenia. Wzrost kwasu moczowego we krwi do poziomu wartości powyżej 7 mg/dl w kombinacji z innymi czynnikami (zimno, brak płynów, nikotyna, alkohol etc.) prowadzi do tego, że wytrąca się on w źle zaopatrzonych w tę substancję miejscach ciała, czyli krystalizuje się z roztworu (krwi). Może pamiętamy takie zachowanie z prowadzonych przez nas eksperymentów w dzieciństwie, gdy hodowaliśmy w przedszkolu na przykład kryształy. W naszym organizmie odbywa się to przede wszystkim na palcach stóp, zwłaszcza u podstawy w stawie głównym dużego prawego palca u nogi i prowadzi do znanych nam napadów ataku artretyzmu, co powoduje silny ból, zaczerwienienie i opuchliznę. Krótko mówiąc, kryształki kwasu moczowego wywołują jako „ciała obce” silne reakcje zapalne w naszym organizmie. Leczenie przy pomocy DMSO: przeciwzapalne, łagodzące ból i regenerujące właściwości DMSO prowadzą już w krótkim czasie do zniknięcia artretyzmu w stawie dużego palca u nogi. Zastosuj w tym celu roztwór 75-80% na zajętą chorobą powierzchnię ciała, spryskując ją lub smarując. Czynności te powinieneś powtarzać w miarę zaistniałych konieczności. Obok przedsięwzięcia takich kroków w leczeniu nie wolno nam zapominać, że w całej tej konkretnej chorobie chodzi o zaburzenia w przemianie materii! Nasze odżywianie, krążenie wieńcowe i ruch fizyczny należy bezwzględnie sprawdzić i od razu skorygować: tylko tak zapobiegniemy kolejnym napadom choroby i na długo obniżymy sobie wartości kwasu moczowego we krwi.
Bóle
Bóle głowy, zębów, mięśni, stawów i pleców, bóle po przebytych operacjach i ranach, bóle regularne etc. Lista może być właściwie przez każdego człowieka dowolnie uzupełniana. Użycie preparatów dostępnych w aptece na i bez recepty jest bardzo duże, a ich konsumpcja jest, mimo intensywnej i wieloletniej już krytyki takiego postępowania, stale nadal mocno reklamowana. Media pokazują nam ciągle i wszędzie, że przyjmowanie chemiczno-syntetycznych preparatów przeciwbólowych powoduje, że stajemy się ludźmi bardziej szczęśliwymi i łatwiej osiągamy sukcesy. A że da się to osiągnąć także bez spożywania tych środków, tego już wielu nie potrafi sobie nawet wyobrazić, chociaż w większości bólów chodzi o banalne wręcz reakcje. Mimo to lista możliwych ewentualnych skutków ubocznych działania takich preparatów jest zupełnie ignorowana, a opcja możliwości zwalczenia bólu prostymi środkami, zawsze dostępnymi w domu czy zmianą sposobu zachowania nie jest traktowana zbyt poważnie, a często nawet w ogóle niezauważana. DMSO może być stosowane w przypadku silnych ostrych oraz przewlekłych stanów bólu. W końcu to określony już w latach 60. ubiegłego wieku „killer bólu”. Jego działanie polega na specjalnym zahamowaniu połączeń bodźców w odpowiednich włóknach nerwowych. Mimo to należy jeszcze zawsze sprawdzić, czy ból nie jest przypadkiem zwykłym, bardzo naturalnym sygnałem ostrzegawczym. Dokładnie tak samo jak krytykujemy powyżej już opisane, praktycznie masowe przyjmowanie środków przeciwbólowych, musimy jeszcze myśleć o tym, że te sygnały mogą odgrywać ważną funkcję. I tak wiadomo, że szybka poprawa i zniknięcie bólu spowodowane DMSO po przebytej kontuzji i ranie sportowej może prowadzić do tego, że osoba dotknięta problemem zbyt szybko ponownie przekroczy granicę swoich możliwości sportowych i tylko zintensyfikuje poprzednie dolegliwości. Wydaje się, że o wiele sensowniejszym zachowaniem jest tu raczej najpierw zastanowienie się nad tym jakie są przyczyny bólu i zadziałanie właśnie na nie. Powszechnie wiadomo, że ból głowy, którego istnieje bardzo wiele najróżniejszych rodzajów, na przykład może powstawać poprzez blokady na kręgosłupie, nietolerancję na lekarstwa czy choroby naczyń (oczywiście istnieje jeszcze wiele innych możliwych przyczyn bólu głowy). Zgodnie z tą wiedzą powinniśmy postarać się w pierwszej kolejności o rozpoznanie tych przyczyn, aby następnie zająć się ich zwalczaniem i niedoprowadzaniem w przyszłości do ich pojawiania się. Środek przeciwbólowy sam w sobie na dłuższą metę zupełnie nie leczy. Niemniej jednak DMSO oferuje nam, ze swoim szerokim spektrum działania w chorobach związanych z takimi bólowymi dolegliwościami, możliwość leczenia całościowego organizmu. Przykładami tego są w tym rozdziale choćby zapalenia ścięgien, problemy z dyskiem, rany na skutek uprawiania sportu, reumatyzm i wiele innych chorób. Cały szereg właściwości farmakologicznych, które ma nam do zaoferowania DMSO, prowadzi obok złagodzenia bólu we wszystkich chorobach jeszcze do działania na przyczynę takiej choroby czy danej dolegliwości i często powoduje ich prawdziwe wyleczenie. DMSO jest w tym celu stosowane w postaci wodnych roztworów, w zależności od obszaru objętego bólem jako substancja działająca od zewnątrz na organizm albo wewnętrznie, wtedy jest wypijane w postaci napoju lub aplikowane w postaci infuzji.
Bóle uszu czy bóle zatok przynosowych można leczyć przy zastosowaniu miejscowo kropli (roztwór DMSO 25 do 50%).
Bóle w obrębie jamy ustnej dają się leczyć poprzez płukanie jamy ustnej mieszanką przygotowaną tak jak napój do picia.
Inne skuteczne kroki w leczeniu bólu to również leczenie chorób przyczynowych, ale także akupunktura, terapie manualne leczenia bólu, terapie zimnem i ciepłem czy ruchowe. W przypadku bólu głowy, który umiejscawia się w rejonie czoła lub z tyłu głowy, można osiągnąć dobre rezultaty pozbycia się go poprzez naniesienie w te miejsca prawdziwego olejku z mięty pieprzowej (Euminz). Oczywiście na pewno każdy z nas posiada własne pomysły na zwalczenie u siebie takiego czy innego bólu, które są bardzo skuteczne i obywają się bez konieczności połykania tabletek.
Choroby skóry
Tak zwane wysypki, czyli w porównaniu do zdrowej powierzchni skóry optycznie widoczne obszary „zaczerwienienia skóry”, mogą występować samodzielnie lub jako skutek innej choroby podstawowej. Do chorób tych należą: atopowe zapalenie skóry, łuszczyca, infekcje grzybiczne, choroby wieku dziecięcego i wiele innych. Choroby skóry mogą występować jako stany zapalne wywołujące ból, swędzące i tak dalej. DMSO jako środek przeciwzapalny, przeciwalergiczny, łagodzący ból jest szczególnie przeznaczony do nanoszenia go na takie objęte chorobą miejsca skóry i działa na te choroby bardzo skutecznie. Leczenie stosuje się zwykle w postaci nawilżania lub zraszania. Liczba powtórzeń stosowania roztworu musi być dopasowana do indywidualnych potrzeb pacjenta i siły dolegliwości. W przypadku wielu chorób skóry DMSO już w ciągu pierwszej godziny od zastosowania likwiduje swędzenie, ból i stany zapalne oraz zdecydowanie nadaje skórze odczucie przyjemnego komfortu. Tym sposobem złagodzisz również niebezpieczeństwo pojawienia się infekcji wtórnych o podłożu bakteryjnym lub grzybicznym.
&#...
bartek26