Żydzi Stalina
Stalin’s Jews
Larry Romanoff • 18.09.2022
Ten temat jest ważny nie tylko ze względu na siebie, ale także dlatego, że dostarcza powią-zań, które pomagają nam spojrzeć z innej perspektywy na inne wydarzenia historyczne, a tym bardziej, że jest zdumiewającym, wręcz zdumiewającym przykładem tego, jak snuje się historię, jak pomijanie tylko kilku kluczowych faktów może całkowicie zniekształcić cały waż-ny segment historii. Jednym rezultatem jest to, że większość tego co "wiemy" o naszej his-torii jest naprawdę złe, ale to też prowokuje nas do gardzenia niewinnymi ludźmi, a sympa-tyzowania z winnymi.
Kilka lat temu, Sever Plocker napisał artykuł dla izraelskiego Ynet News pt. Żydzi Stalina / Stalin's Jews" [1], w którym stwierdził: "Nie wolno nam zapominać, że niektórzy z najwięk-szych [masowych] morderców nowoczesnych czasów byli Żydami". Ten artykuł jest dowodem na jego twierdzenia.
Cytat z Plockera: "Nie możemy stwierdzić z całą pewnością liczby zgonów, za które odpo-wiadała Czeka w różnych jej przejawach, ale liczba ta wynosi na pewno co najmniej 20 mln, w tym ofiary przymusowej kolektywizacji, głodu, wielkich czystek, wypędzeń, wygnań, egze-kucji, i masowych zgonów w Gułagach. Zlikwidowano całe warstwy ludnościowe: niezależni rolnicy, mniejszości etniczne, członkowie burżuazji, wyżsi oficerowie, intelektualiści, artyści, działacze ruchu robotniczego, "członkowie opozycji" zdefiniowani zupełnie przypadkowo, i niezliczeni członkowie samej partii komunistycznej.
My, Żydzi? Wielu Żydów sprzedało swoją duszę diabłu komunistycznej rewolucji, i ma krew na rękach na wieczność. Dr Halfin fale sowieckiego terroru nazwał "karnawałem ma-sowego mordu", "fantazją czystek", i "mesjanizmem zła". Okazuje się, że Żydzi też, kiedy zostają zniewoleni przez ideologię mesjańską, mogą stać się wielkimi mordercami, wśród największych znanych przez nowoczesną historię. Nawet jeśli to negujemy, to nie możemy uciec od żydowskości "naszych wieszających oprawców", którzy lojalnie i ofiarnie służyli Czerwonemu Terrorowi od jego powstania.
Izraelski uczeń kończy szkołę średnią nie słysząc nigdy nazwiska "Genrikha Yagody", naj-większego żydowskiego mordercy XX wieku, zastępcy dowódcy GPU i założyciela i do-wódcy NKVD. Yagoda sumiennie realizował rozkazy kolektywizacji Stalina i odpowiada za śmierć co najmniej 10 mln ludzi. Jego żydowscy zastępcy ustanowili i zarządzali systemem Gułagu".
Potem Plocker wyraża pogląd zbyt powszechny wśród żydów wszędzie, kiedy pisze: "Żydzi działający w oficjalnych aparatach komunistycznego teroru… nie robili tego, oczywiście, jako Żydzi, a raczej jako staliniści, komuniści i "ludzie sowieccy". Ale odkupuje siebie stwierdzając dalej: "Moja opinia jest inna. Uważam za nie do przyjęcia, że człowieka będzie się uważać za członka narodu żydowskiego kiedy robi wielkie rzeczy, a nie uważa się go za część naszego narodu kiedy robi zdumiewająco haniebne rzeczy". Nie mógłbym zgodzić się bardziej.
Jeśli argumenty są uzasadnione, to Niemcy nie powinny przepraszać ani mieć wyrzutów sumienia o niczym, bo w końcu Hitler nie działał jako Niemiec, a jako "Eurpejczyk" albo "nazista". To jest tylko kiepska próba mowienia nam, że Żydzi są "naprawdę Żydami" tylko kiedy są dobrzy. Kiedy są źli, ich żydowskość przypuszczalnie zostaje odrzucona, i przybie-rają inną tożsamość.
Żydzi nie chcą skonfrontować się z historią znacznej liczby własnych ludzi popełniających dzikie okrucieństwa, więc bagatelizują swoje pochodzenie, przepisują historię i zapominają o niej. Być może nawet bardziej w temacie, co z dzikim i nieludzkim traktowaniem jakie Żydzi w Izraelu zadają narodowi palestyńskiemu? Kiedy strzelają dzieciom w glowę, bombardują szkołę ONZ do całkowitego zniszczenia, niszczą Amerykańską Szkołe w Gazie białym fo-sforem, i palą żywcem dzieci, czy działają jako Żydzi? Na pewno nimi są.
Plocker odnosi się do jednej rzeczy, próby zmylenia i przeniesienia odpowiedzialności i winy z Żydów na naród rosyjski. Zauważył, że Niall Ferguson, tzw. "historyk" na Harvard Univer-sity, w książce "Wojna świata / The War of the World", napisał, że "żadna rewolucja w historii ludzkości nie pożarła swoich dzieci z takim samym niepohamowanym apetytem jak rewolu-cja sowiecka". Plocker wspomniał też, że dr Igal Halfin z Tel Aviv University w książce o sta-linowskich czystkach, napisał, że "stalinowska przemoc była wyjątkowa w tym, że była dowo-dzona wewnętrznie".
Dla mnie te twierdzenia są odrażającą idiotyczną sofistyką, pozornie celowymi aktami odwró-cenia odpowiedzialności za kampanię masowych mordów, która prawie nie ma sobie rów-nych. W żaden sposób sowiecka rewolucja "nie pożarła własnych dzieci"; raczej Żydzi przy-szli do Rosji by pożreć rosyjskie dzieci. I przemocą "kierowano wewnętrznie" tylko w takim sensie, że ci wykonujący ją byli zewnętrznymi agentami, autsajderami którzy przyszli by zabijać.
Małe tło historyczne
We wcześniejszym artykule o Żydach i rewolucjach [2] zauważyłem, że było wiele fal plano-wanych rewolucji w przeszłości, wszystkie wszczynane przez Żydów, ale w większości zako-pane i fałszywie przedstawiane przez tych samych ludzi. Rosja jest tu szczególnym przykła-dem. To nie wydaje się być powszechnie znane, ale Rosja miała więła więcej niż swój udział w próbach rewolucji, zarówno przed, jak i po wydarzeniu z 1917, które wszyscy znamy jako "rewolucję rosyjską".
Rewolucje 1848
W 1848 świat przeżył praktycznie epidemię prób rewolucji i obalania rządów, dotykających dosłownie dziesiątki krajów, w tym Rosję. We Francji odniosła niewielki sukces, ale wszys-tkie inne zostały zmiażdżone. Niemniej jednak rok 1848 był ważnym momentem w historii świata, który prawie nigdy nie jest postrzegany jako taki, ponieważ poszczególne elementy traktują oddzielnie nasi tzw. historycy (głównie Żydzi) i wydawcy książek (prawie w całości żydowscy), którzy nigdy nie dają nam narzędzi do powiązania wszystkich tych różnych wy-darzeń w jeden obraz. Nie będę zajmował się tym tutaj, ale wszystkie te rewolucje w tamtym roku pochodziły z tego samego źródła, olbrzymi skoncentrowany wysiłek przekonfigurowania rządów świata, by bardziej zgadzały się z celami chazarskich Żydów.
Rewolucja 1881
Rosja miał inną rewolucję w 1881, [3] wywołaną przez tych samych ludzi, w tym przypadku z egzekucją Cara Aleksandra II przez Żyda Vera Figner, lidera żydowskiej grupy terrorystycz-nej pn. "Wola Narodu". Takie było ich zawiadomienie do nowego Cara Aleksandra III: [4]
"Rosyjscy Robotnicy! Dzisiaj, 1 marca, Aleksander Tyran (Aleksander II) został zabity przez nas, socjalistów. Zabity dlatego, że nie dbał o swój naród. Obciążał go podatkami. Pozbawił chłopa ziemi. Robotników oddał grabieżcom i wyzyskiwaczom. Nie dał narodowi wolności. Nie zwracał uwagi na łzy narodu. Dbał tylko o bogatych. Sam żył w luksusie. Policja źle trak-towała naród i ich nagradzał zamiast karać. Wieszał albo wypędzał każdego kto opowiadał się za narodem albo za sprawiedliwością. Dlatego został zabity. Car powinien być dobrym pasterzem, gotowym oddać życie za swoje owieczki. Aleksander II był wygłodniałym wilkiem i wyprzedziła go straszna śmierć".
Rewolucja 1890
Wydaje się, że naszych rewolucjonistów niewiele obchodził Aleksander III, i podjęli kolejną poronioną próbę w 1890. Jako część ich rewolucyjnego spisku, Żydzi wykorzystali rok sła-bych plonów próbując wywołać ludową rewolucję przez głód jak zrobili we Francji. Początko-wo rosyjski rząd nie wiedział o słabych plonach i braku żywności, i przez jakiś czas opóźniał działania. Zdając sobie sprawę z naturalnego skutku, oraz wiedząc, że ceny zboża były dużo wyższe na eksport niż konsumpcję krajową, żydowscy "handlarze zbożem" wyprzedzili dzia-łania rządu, szybko kupując i eksportując większość i tak już ograniczonych w tym roku zbio-rów, zanim imperialne edykty mogły temu zapobiec. Wynikający z tego głód był poważny, i zmarło prawie 500.000 ludzi. Ale do oczekiwanej rewolucji nie doszło. [5]
Rewolucja 1905
Następna próba była dużo bardziej doniosła, była to rewolucja 1905 i wydarzenie nazwane "Krwawą Niedzielą", gdzie zorganizowany protest został dość brutalnie stłumiony przez no-wego Cara Mikołaja II. W kolejnych 2 latach Żydzi organizowali brygady terrorystyczne, które zabiły wiele tysięcy ludzi, głównie policję i urzędników rządowych. Kilka tysięcy żydowskich terrorystów złapano i wypędzono na Syberię i w inne miejsca, ale ta historia ma ściśle po-wiązany i bardzo ważny element, który historia odłączyła i który musimy zrozumieć. [6]
Wojna rosyjsko-japońska
Nię będę tu wchodził w zbytnie szczegóły, bo temat jest ogromny, i inne prace o podstawo-wych faktach są łatwo dostępne. [7]
Mówiąc prościej, Rosja chciała mieć ciepły port morski w Korei Płn lub Płn Chinach, na ob-szarach znajdujących się pod kontrolą Japończyków. Obraz jest nieco mętny, ale jasne jest, że Żydzi mocno naciskali na wojowniczość i nieugiętość po obu stronach, i zdecydowanie promowali poważne zaangażowanie wojskowe. Jacob Schiff promował (całkowicie fikcyjną) politykę pomocy Japończykom w industrializacji i militaryzacji, by chronić się przed "chrześ-cijanami Cara Rosji". [8]
Jednym z kluczowych szczegółów stłumionych przez historię jest to, że Japonia nie tylko była pchana do wojny z Rosją, ale dostała od europejskich Rotszyldów finansowanie w wy-sokości $200 mln na zakup szerokiej gamy broni wygodnie dostarczanej przez fabryki broni Rotszylda w Niemczech. Japonia była dosłownie uzbrojona po zęby we wszystko co najnow-sze – i wszystko na kredyt. Innym szczegółem pominiętym przez historię jest to, że Rosji sprzedano tę samą broń za ok. taką samą kwotę $200 mln i też na kredyt, finansowaną przez inną grupę żydowskich bankierów, ale dostarczaną przez te same fabryki Rotszyldów. Na szczęście dla Japończyków, ich broń dotarła na czas by zaatakować Rosję, ułatwiając Japonii zniszczyć dużą część rosyjskiej floty. Nieszczęśliwie dla Rosji, dostawa jej broni była niewytłumaczalnie opóźniona, nie dotarła dotąd aż szkody już wyrządzono, zostawiając rząd słaby, zdemoralizowany i w chaosie, ze znaczną częścią wojska zniszczoną.
Pomimo tej klęski, Rosja w końcu dostała połowę wyspy Sachalin wtedy do wykorzystania jako jej baz morskich, i dostała drugą połowę po II wojnie światowej. Tym sposobem Japoń-czycy zrozumieli, że ich wojna z Rosją nie przyniosła w ogóle żadnych korzyści, przynajmniej nie im. Ale zrozumieli też coś innego - że zostali wciągnięci przez Żydów do wojny z Rosją wyłącznie w celu osłabienia Rosji jako przygotowania do planowanej rewolucji 1905. Nie tylko nie skorzystali na wojnie, a posłużono się nimi tylko jako nieświado-mym narzędziem by osłabić wroga dla podbicia przez kogoś innego – i zostawionymi niemal bankrutami i z $200 mln długu za to doświadczenie.
Nasze książki historyczne i Wikipedia nic o tym nie wiedzą. Jeden przykład tego, jak pomi-nięcie tylko jednego kluczowego szczegółu zmienia cały obraz wydarzenia historycznego, prowadząc wszystkich uczniów do błędnego wniosku.
Japończycy o tym nie zapomnieli, i po kolejnych podobnych doświadczeniach, zdali sobie sprawę, że nigdy nie zostaną zaakceptowani jako część świata zachodniego. Dlatego kiedy zaczęły wiać wiatry II wojny światowej, Japończycy, co zrozumiałe, nie chcieli wrogich kosmi-tów u siebie. Najpierw wypędzili wszystkich Żydów z Nagasaki w 1926, a później wszystkich Żydów z całej Japonii. To tutaj możemy ściślej powiązać wydarzenia historyczne. Wydaje się niemal pewnością, że powodem tego iż Bernard Baruch, Żyd i wtedy "najpotężniejszy czło-wiek w USA", wybrał Nagasaki za jeden z celów dla bomby atomowej. I późniejsze całkowite wypędzenia były prawdopodobnie powodem, dla którego Baruch wybrał Japonię jako cel dla USA, by zademonstrować ich nową siłę atomową.
Chazarscy Żydzi nie wybaczają żadnemu wypędzającemu ich narodowi, co jest powo-dem tego, że biedna mała Kuba była strasznie karana od rewolucji Castro, i jednym z po-wodów tego, że Chiny są takim celem dzisiaj – bo Mao wypędził wszystkich handlujących opium i każdego innego rodzaju Żyda z Chin kiedy tylko przejął władzę. Żydowskie publi-kacje mówią, że Żydzi opuścili Szanghaj "w pośpiechu" po wojnie, nie wspominając o przy-czynie tego "pośpiechu".
To jest na marginesie, ale drugie wypędzenie wszystkich Żydów z Japonii jest źródłem fa-brykowanych opowieści o Szanghaju "witającym 40.000 Żydów uciekających od okrucieństw Hitlera w Europie". Ta historia, kłamstwo w całości, jest taka, że wszyscy ci Żydzi podróżo-wali z Niemiec do Szanghaju, gdzie mieli być "bezpieczni" od Hitlera. Ale gdyby to było ich celem, przekraczanie granicy do Rosji by wystarczyło; dotarcie do Moskwy byłoby więcej niż wystarczające. Podrózowanie 7.000km aż przez Syberię, potem kolejne 5.000km na połud-nie do Szanghaju nie robi sensu. Było tam wiele bezpiecznych miejsc po drodze. W każdym razie transport z Moskwy na Syberię był w najlepszym razie minimalny i nie było systemu zdolnego do przewiezienia dodatkowych 40.000 ludzi do Jakucka, ani nie było sposobu przewiezienia tych ludzi przez Syberię, Mongolię i kontrolowaną przez Japonię Mandżurię aż do Szanghaju. Choć mogło być niewielu, którzy podróżowali lądem, to Żydzi wypędzeni z Japonii zalali Szanghaj. I nie byli to "Chińczycy o gorącym sercu", którzy uratowali 40.000 Żydów od Hitlera jak nam się mówi. Japończycy sprawowali w Szanghaju pełną kontrolę jak i w znacznej części płn-wsch. Chin, i Szanghaj już miał dużą liczbę opiumowych Żydów, więc transfer był naturalny. "Chiny" nie miały nic do powiedzenia w tej sprawie, Szanghaj nie miał nic do powiedzenia w tej sprawie, a wszyscy ci "Chińczycy o gorącym sercu" nawet nie wie-dzieli co się wydarzyło.
Powrót do rewolucji 1905
Ówczesny Car Mikołaj II doznał poważnej przemiany serca i był gotów poczynić poważne ustępstwa, aby utrzymać pokój w swoim kraju i uniknąć wojny domowej. Jeden z jego naj-skuteczniejszych ministrów, Piotr Stołypin, zaproponował wiele zmian, które zwiększyłyby zadowolenie ludności i bezpieczeństwo Rosji. Mówi się, że Stołypin był może jedynym człowiekiem, który mógłby uniknąć całej rzezi i ocalił Romanowów. Dlatego Stołypina trzeba było usunąć. [9]
Żydowski rewolucjonista Dmitri Bogrov zastrzelił Stolypina. [10] Żydzi szybko stwierdzili, że Borov "działał sam", ale tajemnic o egzekucji nigdy nie rozwiązano. W każdym razie jego za-bójstwo skazało dynastię Romanowów. Wikipedia nie miała pojęcia, że Bogrov był Żydem. [11]
Rosyjska rewolucja 1917
Musimy najpierw odnotować, że rosyjska rewolucja 1917 nie była, w żadnym sensie, rewolucją "rosyjską". W całości, w 100%, była żydowską rewolucją przeciwko Rosji i narodowi rosyjskiemu. Rodowici Rosjanie nie mieli udziału w planowaniu, i odegrali małą rolę w wywołaniu tej ogromnej tragedii, absolutnie jednym z najkrwawszych i najdzikszych wydarzeń w niedawnej historii świata.
Nie tak bardzo interesuje nas rewolucja, jak wydarzenia poprzedzające ją i po niej. Żydzi de-speracko chcieli wstrząsu, który zniszczyłby Rosję taką, jaką była, zgodnie z planem świato-wej komunistycznej kontroli. Tym razem zaplanowali dużo ostrożniej. Nie wydaje się to sze-roko znane, ale Trotsky z kilkuset rosyjskimi Żydami, których wypędzono z Rosji po nieu-danej rewolucji 1905, wszyscy byli w USA szkoleni do następnej próby, i dostali dosłownie wiele lat treningu. Byli mocno finansowani przez Jacoba Schiffa i Maxa Warburga, którzy wydali ponad $20 mln na szkolenie i finansowanie samej rewolucji. To byłoby ok. $750 mln dzisiaj, ogromna kwota.
W marcu 1917, Schiff i Warburg wysłali Lva Davidovicha Bronsteina, lepiej znanego jako “Trotsky” z grupą kilkuset żydowskich komunistów do Rosji by wywołać rewolucję. Jedno-cześnie ok. 90.000 żydowskich uchodźców wróciło do Rosji z całego świata by ...
OlaGordon