Wszystko co wiesz o ostatnim carze Rosji to kłamstwo.docx

Wszystko co wiesz o ostatnim carze Rosji to kłamstwo. Tu jest prawda

Everything You Know About The Last Russian Tsar Is a Massive Lie. Here’s The Truth

"Tych członków klas wyższych (i nie wszyscy byli zdrajcami) od początku sponsorował Zachód. Uważał on, że kiedy w Rosji wprowadzono jego wartości – demokrację parlamentarną, republikanizm czy monarchię konstytucyjną, Rosja stanie się kolejnym burżuazyjnym zachodnim krajem".

Ten artykuł z naszych archiwów pierwszy raz opublikowano na RI w kwietniu 2018.

Fr. Andrew Phillips – 7.04.2019

Ten artykuł oryginalnie pojawił się / originally appeared na nowym portalu o odnowie chrześcijańskiej w Rosji, pn. Russian Faith / Rosyjska Wiara.

Ks. Andrew Phillips, jest długoletnim księdzem w ROCOR Prawosławnym kościele w Essex, UK.  Biography.  Jest płodnym pisarzem, szczególnie o rosyjskiej historii i obecnych wydarzeniach, z prawosławnego chrześcijańskiego punktu widzenia.

W tym artykule ze stycznia 2013 odpowiada na pytania czytelników o ostatnim rosyjskim  Carze Mikołaju II, obalając dekady celowych, oczerniających kłamstw pochodzących z me-diów, akademii i rządów Brytanii, Niemiec i Ameryki, ale w większości z Brytanii.

Inny wspaniały artykuł obalający tę antyrosyjską propagandę, tak zakorzenioną na Zacho-dzie, zob. ten artykuł o Rasputinie / fascinating article about Rasputin, którego uważa za  bohatera, też złośliwie szkalowanego przez wrogów Rosji.

Pyt: Dlaczego większość akademików jest tak negatywna o Carze Mikołaju II?

Odp: Zachodni akademicy, jak sowieccy, są negatywni o nim dlatego, że są sekularystami. Np. ostatnio przeczytałem książkę "Krym / Crimea’ brytyjskiego historyka Rosji, Orlando Figesa. Ciekawa książka o wojnie krymskiej, z licznymi dobrze zbadanymi szczegółami i faktami, napisana jak powinni pisać poważni naukowcy.

Autor wychodzi jednak z niewypowiedzianych, czysto zachodnich kryteriów sekularyzmu, że skoro ówczesny Car Mikołaj II nie był zachodnim sekularystą, to musiał być fanatykiem reli-gijnym, i jego intencją było podbicie Imperium Osmańskiego. Przez swoje zamiłowanie do szczegółów Figes pomija główny punkt – czym właściwie była wojna krymska ze strony rosyjskiej. Wszystko co widzi, to imperialistyczne cele w zachodnim stylu, które następnie przypisuje Rosji. To przypisanie jest pokazem jego zachodniego ja.

Czego Figes nie rozumie to że części Imperium Osmańskiego którymi interesował się Mikołaj II były te zamieszkiwane przez prawosławną chrześcijańską ludność, która przez wieki cier-piała pod muzułmańskim jarzmem. Wojna krymska nie była rosyjską wojną kolonialną, imperialistyczną dla poszerzenia się na to Imperium i wykorzystywania go, jak te prowadzo-ne przez zachodnie potęgi poszerzające się na Afrykę i Azję dla ich wykorzystywania. Była to walka o wyzwolenie z opresji – faktycznie wojna antykolonialna i antyimperialistyczna. Jej celem było uwolnienie prawosławnych ziem i ludzi z opresji, a nie podbicie imperium kogoś innego.

Co do Mikołaja II jako religijnego fanatyka, w oczach sekularystów wszyscy szczerzy chrześ-cijanie muszą być "fanatykami religijnymi". Jest tak dlatego, że sekularyści nie mają wymiaru duchowego. Oni zawsze są 1-wymiarowi, niezdolni do widzenia poza własnym świeckim kulturowym wychowaniem, by myśleć "poza skrzynią".

Rosyjska rodzina carska 1911

P: Czy ten świecki pogląd jest powo-dem, dla którego historycy zachodni oskarżają Cara Mikołaja II o bycie słabym i nieodpowiednim?

O: Tak. To jest zachodnia propaganda polityczna, wymyślona w czasie i dalej powtarzana dzisiaj. Zachodni historycy są kształceni i opłacani przez zachodnie establishmenty i nie potrafią widzieć dalej.

Poważni posowieccy historycy obalili te zarzuty, wymyślone przez zachodnich i zwesterni-zowanych, chętnie powtarzane przez sowieckich komunistów, jako ich uzasadnienie dla rozkładu Imperium Cara.

Jedynym uzasadnieniem dla zarzutów, że carewicz był "nieodpowiedni" jest to, że początkowo był nieprzygotowany na Cara, bo jego ojciec, Aleksander III, zmarł nagle i w młodym wieku. Ale wkrótce nauczył się i stał się "odpowiedni".

Innym ulubionym fałszywym oskarżeniem jest to, że car rozpoczynał wojny: japońsko-rosyjską, pn. wojna ruso-japońska, i wojnę Kajzera pn. I wojna światowa. To nie jest prawdą. Był jedynym światowym liderem, który chciał rozbrojenia, był anty-militarystyyczny. Co do wojny przeciwko japońskiej agresji, Japończycy, finansowani, uzbrojeni i zachęcani przez USA i Brytanię, rozpoczęli wojnę japońsko-rosyjską. Zaatakowali rosyjską flotę bez ostrzeżenia w Port Arthur – nazwa niemal rymująca się z Pearl Harbour. I jak wiemy, Austro-Węgry, ponaglane przez Kajzera, który rozpaczliwie potrzebował pretekstu do wojny, który wywołał I wojnę światową.

Przypomnijmy, że to był Car Mikołaj , który po raz pierwszy w historii świata wzywał do roz-brojenia w Hadze w 1899, bo mógł widzieć, że Europa zachodnia była beczką prochu czekającą na wybuch. Był moralnym i duchowym liderem, jedynym nma świecie, który nie miał wąskich, narodowych interesów w sercu i nie zbroił się ogromnym kosztem.

Zamiast tego, jako Pomazaniec Boży, miał na sercu powszechny interes całego prawo-sławnego chrześcijaństwa, by przyprowadzić do Chrystusa całą stworzoną przez Boga ludzkość. Po co jeszcze poświęcać się za Serbię? Aby przeżyć, musiał mieć niezwykle silną wolę, jak zauważył m.in. prezydent Francji Émile Loubet.

Wszystkie moce piekielne uwolnione przeciwko carowi nigdy nie zostałyby uwolnione, by go usunąć, gdyby był słaby. Tylko silni muszą być zniszczeni, co potwierdzają ci, którzy go wtedy znali.

P: Mówisz, że był bardzo prawosławny, ale prawdą jest, że miał bardzo mało rosyjskiej krwi, tak?

O: Wybacz, ale to stwierdzenie zawiera rasistowskie założenie, że trzeba mieć "rosyjską krew" by być prawosławnym, uniwersalnym chrześcijaninem. Car był, jak sądzę, w 1/128 Rosjaninem z krwi. No i co? Siostra cara bardzo dobrze odpowiedziała na to wyzwanie ponad 50 lat temu.

W wywiadzie z greckim dziennikarzem, Ianem Vorresem, w 1960, siostra cara, Wielka Księżna Olga wyjaśniła: "Czy Brytyjczycy nazywali Jerzego VI Niemcem? Nie miał w sobie ani jednej kropli angielskiej krwi… Krew to nie wszystko. To ziemia z której pochodzisz, wiara w której jesteś wychowany, język którym mówisz i myślisz".

P: Są dziś Rosjanie, którzy nazywają Cara Mikołaja "Odkupicielem". Czy wierzysz w to?

O: Na pewno nie! Jest tylko jeden Odkupiciel, Zbawiciel Jezus Chrystus. Można jednak argumentować, że jego poświęcenie, a tym samym jego rodziny, jego sług i dziesiątek milionów innych zamordowanych przez późniejsze reżimy sowieckie i faszystowskie, było odkupieńcze. Ruś została ukrzyżowana za grzechy świata. Rzeczywiście, cierpienia rosy-jskich prawosławnych zostały odkupione krwią i łzami. Jednak prawdą jest, że wszyscy chrześcijanie są wezwani do odkupienia samych siebie przez życie w Chrystusie Odkupi-cielu. Co ciekawe, pobożni, ale niezbyt wykształceni Rosjanie, którzy nazywają cara "Odkupicielem", nazywają też Rasputina świętym.

Rasputin

P: Mówiąc o tym, co mamy myśleć o Rasputinie?

A: O Rasputinie napisano setki książek – prawie wszystkie przez osoby które nigdy go nie znały. Powtórzę jedynie słowa sa-mego Cara: "Jest prostym, dobrym, reli-gijnym Rosjaninem", i słowa siostry Cara, Wielkiej Księżnej Olgi: "Nie był ani świę-tym, ani diabłem… był wieśniakiem z głęboką wiarą w Boga i darem uzdrawiania". To że Rasputina później okrutnie szka-lowali, i w końcu w grudniu 1916 torturowali rosyjscy arystokraci – znak tego jak chora była klasa wyższa – i zabity przez brytyjskich szpiegów, tylko pomaga mu w wieczności.

P: A co ze wszystkimi oskarżeniami, że był pijakiem, złodziejem i rozpustnikiem?

A: Sowieccy i Hollywood autorzy fikcji, jak sowiecki powieściopisarz Radzinsky, kochają ten wizerunek Rasputina. Współcześni historycy w desowietyzującej się Rosji wykazali, że praktycznie wszystkie, może wszystkie te oskarżenia były oszczerstwami, fikcją. Co więcej, wymyślono je nie po to by zdyskredytować Rasputina – on był tylko pionkiem w rękach oszczerców – a żeby zdyskredytować Rodzinę Carską.

Ich logika była taka, że gdyby przyjaciela rodziny rządzącej można by przedstawiać jako złodzieja, pijaka i rozpustnika, to ta rodzina też musi być taka, i że dlatego nie byli godni, i że oni, oszczercy, powinni sprawować władzę. Takie szkalowanie było bardzo proste i bardzo prymitywne. Ludzie, dekadenci i bez żadnej głębi duchowej, wierzyli w to, bo chcieli w to wierzyć, bo tacy zawsze wolą oczernianie, skandal i plotki niż Prawdę Chrystusa.

Car Mikołaj II z Carewiczem Aleksym

w 1914

P: Jeśli możemy wrócić do naszego głównego punktu, jakie ma dziś znaczenie Car Mikołaj II? Prawosławni chrześcijanie są małą mniejszością wśród wszystkich chrześcijan. Nawet gdyby był on ważny dla wszystkich prawosławnych, to nadal byłoby małe zainteresowanie nim wśród chrześcijan.

O: Oczywiście, my chrześcijanie jesteśmy mniejszością. Według statystyk, z 7 mld istot ludzkich na planecie, chrześcijan jest 2.2 mld – 32%. I prawosławnych chrześci-jan jest tylko 10% wszystkich chrześcijan, więc tylko 3.2% ludności świata, ok. 1 na 33. Ale kiedy spojrzymy na te dane teolo-gicznie, to co zobaczymy? Dla prawosław-nych chrześcijan, wszyscy nieprawosławni są niepraktykującymi prawosławnymi, któ-rzy mimowolnie zostali sprowadzeni przez swoich przywódców, z wszelkiego rodzaju politycznych powodów, ziemskich powo-dów wygody, aby stali się nieprawosław-nymi.

Dla nas, katolików można określić jako skatolicyzowanych prawosławnych, a protestantów jako sprotestantyzowanych katolików. My niegodni prawosławni jesteśmy zaczynem, który zakwasza grudkę. Bez Kościoła nie ma światła i ciepła Ducha Świętego, które promieniuje na resztę świata. Tak jak nawet kiedy jesteś poza słońcem, nadal możesz odczuwać światło i ciepło słońca, tak też 90% chrześcijan, którzy są poza Kościołem, wciąż jest świadomych skutków Kościoła. Np. większość znich wierzy w Trójcę Świętą i Chrystusa jako Syna Bo-żego. Dlaczego? Z powodu Kościoła, który ustanowił takie nauczanie dawno temu. Taka jest łaska Kościoła, która zeń świeci. Jeśli zrozumiemy to, zaczniemy rozumieć znaczenie lidera prawosławnego chrześcijaństwa, ostatniego następcy Cesarza Konstantyna, Cara Mikołaja II. Jego detronizacja zmieniła całą historię Kościoła, jak też jego Golgotę i uwielbienie dzisiaj.

P: Jeśli tak jest, to dlaczego Cara zdetronizowano i później zamordowano?

O: Chrześcijanie są zawsze prześladowani na świecie, jak powiedział nasz Pan swoim uczniom.

Przedrewolucyjna Rosja działała na prawosławnej wierze. To był olej, który napędzał cały silnik. Jednak ta wiara została odrzucona przez masy zwesternizowanej elity rządzącej, arystokrację i wielu innych w rosnącej klasie średniej. Rewolucja była spowodowana zwykłą utratą wiary, silnik zatrzymał się i eksplodował z braku oleju.

Większość rosyjskich klas wyższych chciała władzy dla siebie, tak samo jak bogaci kupcy i klasy średnie chciały władzy dla siebie, i dlatego wywołały rewolucję francuską. Po zdobyciu bogactwa chcieli wejść na kolejny szczebel w hierarchii wartości – szczebel władzy. W kon-tekście rosyjskim ta żądza władzy, która wyszła z Zachodu, była więc z definicji oparta na ślepym podziwie dla Zachodu i nienawiści do Rosji. Widać to od samego początku w postaci Kurbskiego, Piotra I, Katarzyny II i westernistów, takich jak Czaadajew.

Ten brak wiary zatruł także Ruch Białych, w którym był rozłam z powodu braku wspólnej i wiążącej wiary w prawosławny carat. Ogólnie rzecz biorąc, w rosyjskiej elicie rządzącej nie było prawosławnej samoświadomości, która zastępowała ją różnymi surogatami, kapryśnymi mieszaninami mistycyzmu, okultyzmu, masonerii, socjalizmu i poszukiwania "prawdy" w re-ligiach ezoterycznych. Nawiasem mówiąc, surogaty te żyły w emigracji paryskiej, gdzie różne postacie wyróżniały się teozofią, antropozofią, sofianizmem, kultem imion i innymi bardzo ekscentrycznymi, ale i duchowo niebezpiecznymi fantazjami.

Ci mieli tak małą miłość do Rosji, że weszli w schizmę, odrywając się od Kościoła Rosyj-skiego i za to się usprawiedliwiali! Poeta Bektejew bardzo ostro napisał o tym w wierszu z 1922 "Klasy wyższe, opamietajcie się! / Come to your senses, upper classes!", porównując uprzywilejowaną sytuację w Paryżu do sytuacji ludu ukrzyżowanej Rusi w ojczyźnie:

I znów ich serca są pełne intryg,

I jeszcze raz zdrada i kłamstwa są na ich ustach,

A życie wpisuje się w rozdział ostatniej księgi

Podła zdrada wielmożów, którzy to wszystko wiedzieli.

Ci członkowie klas wyższych (i nie wszyscy byli zdrajcami) od początku byli sponsorowani przez Zachód. Zachód uważał, że kiedy do Rosji wprowadzi się jego wartości jak demokrację parlamentarną, republikanizm czy monarchię konstytucyjną, ona stanie się kolejnym burżua-zyjnym krajem zachodnim. Z tego samego powodu Rosyjski Kościół musiał być sprotestantyzowany, tzn. duchowo zneutralizowany, a raczej wykastrowany, jak Zachód pró-bował zrobić z Patriarchatem Konstantynopola i innymi lokalnymi kościołami, które wpadły pod jego władzę od 1917, kiedy tylko usunięto rosyjski patronat.

Te postawy wywołało założenie, że jakoś zachodni model mógł być powszechny. Nawiasem mówiąc, jest to aroganckie założenie zachodnich elit do dziś, które próbują narzucić swój model światu, przedstawiając go jako "Nowy Porządek Świata".

Car, Pomazaniec Pana, reprezentujący ostatni bastion chrześcijańskiego kościoła na świe-cie, musiał być usunięty, bo blokował przejęcie władzy zachodniego i zwesternizowanego świata. Jednak w swej niekompetencji, arystokratyczni rewolucjoniści z lutego 1917, wkrótce stracili kontrolę nad sytuacją i w ciągu kilku miesięcy władza przeszła od nich do najniższych z najniższych, do zbrodniczych bolszewików. Oni weszli na kurs rzezi i ludobójstwa, "czerwo-nego terroru" – tak jak we Francji 5 pokoleń wcześniej, tylko teraz z dużo bardziej morder-czą, XX-wieczną technologią.

To tym sposobem zdeformowano motto Prawosławnego Imperium. Przypominam, że ono brzmiało "Prawosławie, Suwerenność i Naród". Zd...