Nauka potwierdza aniołowie przenieśli Dom Matki Bożej z Nazaretu do Loreto.docx

Nauka potwierdza: aniołowie przenieśli Dom Matki Bożej z Nazaretu do Loreto

Science Confirms: Angels Took the House of Our Lady of Nazareth to Loreto

Luis Dufaur – 7.08.2016

Obraz nieznanego autora, XVII wiek, Meksyk >

W jaki sposób Święty Dom oderwał się od fundamentów i pojawił się ponownie w stanie nienaruszonym około 3.000 km dalej, gdzie pozostaje do dziś?

Na konferencji zorganizowanej przez “Amici del Timone” Cultural Center w Staggia Senese, Włochy, zatytułowanej "Historia niezwykłego przeniesienia Domu Marii z Nazaretu do Loreto / The Story of the Incredible Move of the House of Mary of Nazareth to Loreto", omówiono temat, który stanowi wyzwanie dla inżynierii.

Faktycznie, Święty Dom, miejsce narodzenia Matki Bożej, i gdzie Archanioł Gabriel powiedział Jej o Wcieleniu, jest od wielu stuleci w mieście Loreto (Santa Casa di Loreto), w regionie Marche Włoch nad M Adriatyckim.

Ale Zwiastowanie miało miejsce w Nazarecie, na Ziemi Świętej, gdzie do dnia dzisiejszego zostały fundamenty Świętego Domu. Kiedy porówna się z wymiarami i cechami Domu w Loreto, zgadzają się idealnie, ale podobieństwa i zgodność nie kończą się na tym

W jaki sposób Święty Dom przeniósł się, że tak powiem, z fundamentów, i pojawił się ok. 3.000 km dalej, gdzie znajduje się nietknięty do dnia dzisiejszego?

Według dowodów historycznych przeprowadzka miała miejsce w XIII wieku; ale jak można było to zrobić, biorąc pod uwagę słabą wiedzę technologiczną tamtych czasów?

Ruch ten przypisuje się anielskiemu działaniu oficjalnie uznanemu przez papieży i podtrzymywanemu przez świętych. Takie autorytatywne zgody nie mają jednak na celu wyjaśnienia materialnej procedury, w ramach której obiekt wielkości domu przetransportowano z jednego kontynentu na drugi praktycznie z dnia na dzień.

Przeniesienie to zostało jednak potwierdzone dowodami historycznymi, dokumentalnymi i archeologicznymi. Po raz kolejny, ku zdziwieniu wielu, nauka potwierdza Kościół.

Prof. Giorgio Nicolini, który poświęcił życie badaniu tej sprawy, wypowiedział się na tej konferencji. Opierając się do dowodach naukowych, udowodnił bezspornie prawdziwość cudownego przeniesienia.

W swoim wykładzie prof. Nicolini pokazał istnienie licznych dokumentów i relacji świadków o przeniesieniu, którego nauka i ludzka metoda nie potrafią wyjaśnić. Ustalił też chronologię tej zmiany miejsca.

1.  9 maja 1291 Święty Dom był jeszcze w Nazarecie.

2.  W nocy 9-10 maja 1291, Dom przeniósł się ok. 3.000 km i dotarł do Tersatto (teraz Trsat), w regionie Dalmacji, teraz przedmieście Rijeki, Chorwacja.

Wtedy Nicolò Frangipane, władca feudalny Tersatto, osobiście wysłał delegację do Nazaretu by sprawdzić czy Święty Dom naprawdę zniknął z oryginalnego miejsca. Emisariusze nie tylko potwierdzili jego zniknięcie, ale znaleźli fundament na którym zbudowano dom, i którego ściany zostały zabrane jako blok. Wokół tych fundamentów w Nazarecie zbudowano Bazylikę Zwiastowania. W Loreto Święty Dom stoi mocno bez fundamentów, bezpośrednio na ziemi.

3.  W nocy 9-10 grudnia 1294, Święty Dom zniknął z Tersatto i wylądował "w różnych miejscach" Włoch. Przez 9 miesięcy stał na zboczu wzgórza z widokiem na port Ancona, stąd jego nazwa “Posatora”, od łacińskiego “posat et ora” (dotrzeć i modlić się).

Na tym miejscu zbudowano kościół jako pomnik, o czym napisał wtedy i podpisał ksiądz "Don Matteo", prawdopodobnie naoczny świadek.

Zdarzenie to upamiętniają również 2 nagrobki. Jeden pochodzi z tego samego okresu, w którym odbywało się wydarzenie i napisany jest starą, wulgarną łaciną. Drugi, z XVI wieku, napisany jest w języku narodowym i jest kopią starszego.

Najstarszy nagrobek Posatory wspominał już "Matkę Bożą z Loreto", co wyraźnie świadczy o tym, że inskrypcja została wykonana po 'odejściu' Domu z tego miejsca.

4.  W 1295, po 9 miesiącach w Posatora, Święty Dom przeniósł się do lasu należącego do kobiety o imieniu Loreta, koło miasta Recanati. Od niej pochodzi nazwa Loreto.

5.  W latach 1295-1296, po spędzeniu 8 miesięcy w tym miejscu, Święty Dom został cudownie przeniesiony na farmę na Mount Prodo należącą do 2 braci z rodziny Antici.

6.  W 1296, po 4 miesiącach na tym gospodarstwie, Święty Dom odszedł i wylądował na drodze publicznej na Mount Prodo łączącej Recanati z Ancona, gdzie pozostaje do dzisiaj.

Wnętrze Świętego Domu Marii, Matki Boga, jakie jest dzisiaj w Loreto /The interior of the Holy House of Mary, Mother of God, as it is today in Loreto, Italy.

Niezliczone inne elementy świadczą o prawdziwości historycznej tego niewytłumaczalnego przenoszenia się Świętego Domu. W Ancona zbudowano 3 kościoły – 2 nadal stoją - potwierdzenia widziane przez świadków "lecącego" Santa Casa docierającego do Ancona i zatrzymującego się w Posatora.

Co więcej, w Forio, na wyspie Ischia, rybacy handlujący z Ancona wrócili opowiadając o wydarzeniach z 1295. Ich narracje doprowadziły mieszkańców miasta do zbudowania bazyliki dedykowanej “Santa Maria di Loreto”. Widzieli też Święty Dom w Ancona na własne oczy.

Różni biskupi z regionu aprobowali kult cudownego przeniesienia. Przez wieki papieże odnawiali aprobaty aż do chwili kiedy Urban VIII w 1624 zdecydowanie ustanowił 10 grudnia jako Święto Przeniesienia Świętego Domu Marii, Matki Boga.

Kilku papieży, jak Paweł II, Juliusz II, Leon X, Pius IX, Leon XIII i Pius XII udokumentowali swoje uznanie przeniesienia. Te dokumenty, poza ich religijnym aspektem, w którym papieże uznali to wydarzenie za nadprzyrodzone, nauka historii uznaje za cenne dokumenty.

Prof. Nicolini ostro upomniał mentalność materialistyczną, niekiedy agnostyczną, ateistyczną albo protestancką, która chce zdyskredytować prawdziwość kultu Świętego Domu w Loreto.

W pewnym sensie ta opozycja zachęciła do głębszych badań, które ostatecznie udowodniły, że Dom Święty rzeczywiście pochodzi z Ziemi Świętej. Potwierdzeniem jest skład chemiczny materiału użytego do budowy domu, jego kształt, oraz wiele szczegółów architektonicznych.

Niektórzy, zaprzeczając anielskiemu przeniesieniu, posunęli się tak daleko, że sfabrykowali historię, że dziwaczna rodzina książęca z Epirusu o nazwisku "Angeli" rozebrała dom i przetransportowała go cegła po cegle na prośbę krzyżowców stojąc w obliczu niszczącego postępu muzułmanów. Ta "rodzina" wtedy zbudowała dom w Loreto.

Taka operacja, w warunkach transportu w XIII wieku, byłaby bardziej cudownym wyczynem niż anielskie przeniesienie.

Święty Dom w Loreto ma dokładne proporcje geometryczne jak dom w Nazarecie, którego fundamenty do dnia dzisiejszego idealnie pasują do ścian w Loreto

The Holy House of Loreto has the exact geometric proportions of the Nazareth house, whose foundations, to this day, match perfectly the walls of Loreto.

Kamienie i cegły trzyma razem zaprawa, której skład fizyczny i chemiczny występuje tylko w Palestynie, a dokładnie w rejonie Nazaretu. Nie ma jej w regionie Marche ani nigdzie indziej we Włoszech.

Co więcej, gdyby dom był rozbierany i odbudowywany na miejscu po miejscu podczas swojej podróży – jak twierdzą jego fantazyjni przeciwnicy – nie można by zrozumieć, w jaki sposób mógł zachować dokładne proporcje geometryczne domu z Nazaretu, którego fundamenty do dziś idealnie pasują do ścian Loreto.

Ani nie byłoby możliwe by nikt nie widział ani nie słyszał o rozbiórce domu i później odbudowaniu, zwłaszcza w krótkim czasie 1 nocy w centrum sanktuarium w Nazarecie, a potem znowu w Chorwacji i we Włoszech.

Jeszcze bardziej niewytłumaczalne jest to, że Święty Dom w końcu spoczął na starej polnej szosie. Na tej drodze przechodzenie zwierząt i powozów w naturalny sposób otwierało koleiny na środku jezdni, podnosząc pobocza i tworząc po obu stronach rowy. Tak więc sposób, w jaki dom wylądował, jego 3 ściany, bez fundamentu, opierają się częściowo na ziemi, a częściowo na otwartej przestrzeni. Dziś pielgrzymi mogą to zobaczyć na własne oczy przez szklaną podłogę.

ß Szkło na podłodze Świętego Domu umożliwia pielgrzymom widzieć ściany bez fundamentu, a oparte na ziemi i częściowo w powietrzu / Glass on the floor for the Holy House allows pilgrims to observe the walls without foundations, still supported on the ground and partly in the air.

Co więcej, Urząd Miasta Recanati już wtedy zabronił budowy domów na drogach publicznych i nakazał wyburzyć wszystkie budynki uznane za niezgodne z rozporządzeniem. Jak w takim razie ktoś mógł odbudować dom przecinający drogę tak, by nikt tego nie zauważył?

Kolejną wielką przeszkodą jest brak sposobów na przenoszenie całego domu, nawet rozebranego cegła po cegle i kamień po kamieniu. Ważyłby kilka ton. Transport drogowy byłby prawdopodobnie niewykonalny ze względu na opóźnienie i wymaganą liczbę rydwanów, zwierząt i ludzi. Transport drogą morską, choć bardziej wykonalny, byłby również zbyt czasochłonny i podatny na straty z powodu sztormów.

Jeszcze bardziej skomplikowane byłoby pocięcie ścian na segmenty i zabranie ich w stanie nienaruszonym w podróż na 3.000 km, a następnie sklejenie ich z powrotem bez pozostawiania śladów połączeń. Te materialne czynniki, wyjaśnił prof. Giorgio Nicolini, postulują niemożliwość takiego transportu ówczesnymi środkami technicznymi.

Z długiego i szczegółowego wykładu prof. Nicolini  wyraźnie rozsądniej jest wierzyć w anielskie przeniesienie będące wynikiem cudownego dzieła Boga, dla którego nie ma rzeczy niemożliwych, i który dokonywał znacznie większych cudów.

Dla ludzkich rąk dokonanie takiego przeniesienia oznacza uznanie zdarzenia za jeszcze bardziej cudowne niż to, które wykonali aniołowie.

Ściany zewnętrzne  Świętego Domu Marii, Matki Boga, widziane z Bazyliki w Loreto

The exterior of the...