PALAB3.docx

A=[-4 -7; 1 0];

B=[1;0];

C=[0 2];

D=[0];

ss(A,B,C,D) [l,m]=ss2tf(A,B,C,D) %G(s)

tf(l,m)

step(l,m);

hold on;

plot(tout,wyjscie,'r-');

legend('MatLab','Simulink');

figure;

impulse(l,m);

hold on;

plot(tout,impuls,'r-');

legend('MatLab','Simulink');

Wynik (Transmitancja operatorowa):

        2

-------------

s^2 + 4 s + 7

Element oscylacyjny II rzędu

Parametry charakterystyczne:

k - współczynnik wzmocnienia statycznego (k=2)

ω0 – częstość drgań własnych (ω02=7 ω0=7)

ζ – bezwymiarowy współczynnik tłumienia

T – okres oscylacji własnych członów (T=1)

L1=[0 0 2];

M1=[0 1 0];

A=[0 0 4];

B=[0 2 1];

c=[0 0 1];

D=[0 3 0];

[L2,M2]=feedback(A,B,C,D, -1);

[L3,M3]=series(L1,M1,L2,M2);

A=[0 0 10];

B=[0 0 1];

C=[0 0 -1];

D=[0 4 1];

[L4,M4]=parallel(A,B,C,D);

[L,M]=series(L3,M3,L4,M4);

tf(L,M)

[A,B,C,D]=tf2ss(L,M)

step(tf(L,M))

hold on;

plot(tout,skok,'r-');

figure

impulse(tf(L,M));

hold on;

plot(tout,impuls,'r-');

Wynik (Transmitancja operatorowa):

960 s^2 + 216 s

------------------------------

24 s^4 + 18 s^3 + 19 s^2 + 4 s

A =

   -0.7500   -0.7917   -0.1667    0

    1.0000         0               0         0

         0        1.0000           0         0

         0              0         1.0000     0

B =

     1

     0

     0

     0

C =  0    40    9     0

D = 0

Wnioski:

Zarówno Matlab jak i Simulink bardzo dobrze służą do rysowania odpowiedzi skokowych jak i impulsowych. W programie Matlab uzyskujemy dokładniejszy wykres spowodowany większą ilością punktów nanoszonych na układ współrzędnych